постриженьѥ

Old Church Slavonic

Etymology

From стрищи (strišti), from Proto-Slavic *striťi.

Noun

постриженьѥ • (postriženĭjen

  1. tonsure, cutting
    • from the Life of Good King Wencelaus:
      Въздрастъшоу жє ѥмоу ꙗко пострищи и, призъва Братиславъ, отьць ѥго, на пострижєньѥ бискоупа єтєра, имєньмь Нотара, и сь клирикꙑ ѥго.
      Vŭzdrastŭšu že jemu jako postrišti i, prizŭva Bratislavŭ, otĭcĭ jego, na postriženĭje biskupa etera, imenĭmĭ Notara, i sĭ kliriky jego.
      And as he grew so big as to tonsure him, his father Bratislav invited to this tonsure a certain bishop, Notar by name, and his clerics with him.

Declension

Declension of постриженьѥ (soft o-stem)
singular dual plural
nominative пострижениѥ
postriženije
пострижении
postriženii
пострижениꙗ
postriženija
genitive пострижениꙗ
postriženija
пострижению
postriženiju
пострижении
postriženii
dative пострижению
postriženiju
пострижениема
postriženijema
пострижениемъ
postriženijemŭ
accusative пострижениѥ
postriženije
пострижении
postriženii
пострижениꙗ
postriženija
instrumental пострижениемь
postriženijemĭ
пострижениема
postriženijema
пострижении
postriženii
locative пострижении
postriženii
пострижению
postriženiju
пострижениихъ
postriženiixŭ
vocative пострижениѥ
postriženije
пострижении
postriženii
пострижениꙗ
postriženija