стрищи

Old Church Slavonic

Etymology

From Proto-Slavic *striťi.

Verb

стрищи • (strištiimpf

  1. to shear
  2. to haircut, tonsure

Conjugation

Present tense of стрищи
singular dual plural
азъ (azŭ) тꙑ (ty) тъ () вѣ () ва (va) та (ta) мꙑ (my) вꙑ (vy) ти (ti)
стригѫ (strigǫ) стрижеши (strižeši) стрижетъ (strižetŭ) стрижевѣ (striževě) стрижета (strižeta) стрижете (strižete) стрижемъ (strižemŭ) стрижете (strižete) стригѫтъ (strigǫtŭ)

Derived terms

  • нестриженъ (nestriženŭ)
  • остригати (ostrigati)
  • остригъ (ostrigŭ)
  • острижениѥ (ostriženije)
  • острищи (ostrišti)
  • подъстригати (podŭstrigati)
  • подъстрижениѥ (podŭstriženije)
  • подъстрищи (podŭstrišti)
  • постриганиѥ (postriganije)
  • постригати (postrigati)
  • постригъ (postrigŭ)
  • постриженикъ (postriženikŭ)
  • пострижениѥ (postriženije)
  • постриѕати (postridzati)
  • пострищи (postrišti)
  • пострѣщи (postrěšti)
  • пристрищи (pristrišti)
  • растрига (rastriga)
  • растриженищь (rastriženištĭ)
  • растрищи (rastrišti)
  • стригатель (strigatelĭ)
  • стригати (strigati)
  • стригъ (strigŭ)
  • стрижениѥ (striženije)
  • стрижець (strižecĭ)
  • стрижьникъ (strižĭnikŭ)
  • оустригати (ustrigati)

Descendants

  • Russian: стричь (stričʹ)

References

  • Miklosich, Franz (1850) Lexicon linguae Slovenicae. Veteris dialecti[1], Vienna
  • Mali staroslavensko-hrvatski rječnik, Matica hrvatska, Zagreb, 2004
  • Андрей Бояджиев, Старобългарска читанка, София, 2016.