قاضی

See also: قاضي, فاضي, and قاضى

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic قَاضِي (qāḍī).

Noun

قاضی • (kazı, vulg. kadı) (plural قاضیلر (kazılar, vulg. kadılar) or قُضات (kuzât))

  1. judge, kazi, kadi

Derived terms

  • قاضیلق (kazılık, kadılık)

Descendants

  • Turkish: kadı
  • English: kazi, kazee, kadi
  • Macedonian: кадија (kadija)
  • Romanian: cadiu

References

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic قَاضِي (qāḍī).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? qāzī
Dari reading? qāzī
Iranian reading? ġâzi
Tajik reading? qozi

Noun

Dari قاضی
Iranian Persian
Tajik қозӣ

قاضی • (qâzi) (plural قاضی‌ها, or قضات (qozât))

  1. judge

Descendants

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian قَاضِی (qāzī), from Arabic قَاضِي (qāḍī).

Pronunciation

Noun

قاضِی • (qāzīm (formal plural قُضات (quzāt), Hindi spelling क़ाज़ी)

  1. (Islam, law) qazi
  2. (less common) judge
    Synonym: جَج (jaj)

Declension

Declension of قاضی
singular plural
direct قاضی (qāzī) قاضی (qāzī)
oblique قاضی (qāzī) قاضیوں (qāzīõ)
vocative قاضی (qāzī) قاضیو (qāzīo)