Reconstruction:Proto-Germanic/geutaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *ǵʰewd- (“to pour”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɣeu̯.tɑ.nɑ̃/
Verb
- to pour
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *geutō | *geutaų | — | *geutai | ? | |
| 2nd singular | *giutizi | *geutaiz | *geut | *geutazai | *geutaizau | |
| 3rd singular | *giutidi | *geutai | *geutadau | *geutadai | *geutaidau | |
| 1st dual | *geutōz | *geutaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *geutadiz | *geutaidiz | *geutadiz | — | — | |
| 1st plural | *geutamaz | *geutaim | — | *geutandai | *geutaindau | |
| 2nd plural | *giutid | *geutaid | *giutid | *geutandai | *geutaindau | |
| 3rd plural | *geutandi | *geutain | *geutandau | *geutandai | *geutaindau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *gaut | *gutį̄ | ||||
| 2nd singular | *gaust | *gutīz | ||||
| 3rd singular | *gaut | *gutī | ||||
| 1st dual | *gutū | *gutīw | ||||
| 2nd dual | *gutudiz | *gutīdiz | ||||
| 1st plural | *gutum | *gutīm | ||||
| 2nd plural | *gutud | *gutīd | ||||
| 3rd plural | *gutun | *gutīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *geutandz | *gutanaz | ||||
Derived terms
- (perhaps) *gutô
- (perhaps) *gudą
- (perhaps) *gudjô
- (perhaps) *gautaz
- *ubergeutaną
Related terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *geutan
- Old Norse: gjóta
- Gothic: 𐌲𐌹𐌿𐍄𐌰𐌽 (giutan)
References
- ↑ 1.0 1.1 Kroonen, Guus (2013) “*geutan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 177
- ^ Vladimir Orel (2003) “*ʒeutanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 133