adulterinus
Latin
Etymology
From adulter (“adulterous”) + -īnus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.dʊɫ.tɛˈriː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.d̪ul̪.t̪eˈriː.nus]
Adjective
adulterīnus (feminine adulterīna, neuter adulterīnum); first/second-declension adjective
- adulterous, unchaste
- not genuine, false, counterfeit, impure
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adulterīnus | adulterīna | adulterīnum | adulterīnī | adulterīnae | adulterīna | |
| genitive | adulterīnī | adulterīnae | adulterīnī | adulterīnōrum | adulterīnārum | adulterīnōrum | |
| dative | adulterīnō | adulterīnae | adulterīnō | adulterīnīs | |||
| accusative | adulterīnum | adulterīnam | adulterīnum | adulterīnōs | adulterīnās | adulterīna | |
| ablative | adulterīnō | adulterīnā | adulterīnō | adulterīnīs | |||
| vocative | adulterīne | adulterīna | adulterīnum | adulterīnī | adulterīnae | adulterīna | |
Synonyms
Antonyms
- (antonym(s) of “unchaste, impure”): castus, immaculātus, incorruptus, intemerātus, pudīcus, pūrus
Related terms
- adulter
- adulterātiō
- adulterātor
- adulterātrīx
- adulteritās
- adulterium
- adulterō
Descendants
- English: adulterine
- French: adultérine
- Italian: adulterino
- Spanish: adulterino
References
- “adulterinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “adulterinus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- adulterinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- bad money; base coin: nummi adulterini
- bad money; base coin: nummi adulterini