bakka

See also: båkkå

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpahka/
    Rhymes: -ahka

Etymology 1

Borrowed from Danish bakke, from English back.

Verb

bakka (weak verb, third-person singular past indicative bakkaði, supine bakkað)

  1. to back up (move backwards, especially on a vehicle)
  2. to back down
Conjugation
bakka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur bakka
supine sagnbót bakkað
present participle
bakkandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég bakka bakkaði bakki bakkaði
þú bakkar bakkaðir bakkir bakkaðir
hann, hún, það bakkar bakkaði bakki bakkaði
plural við bökkum bökkuðum bökkum bökkuðum
þið bakkið bökkuðuð bakkið bökkuðuð
þeir, þær, þau bakka bökkuðu bakki bökkuðu
imperative boðháttur
singular þú bakka (þú), bakkaðu
plural þið bakkið (þið), bakkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
bakkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
bakkaður bökkuð bakkað bakkaðir bakkaðar bökkuð
accusative
(þolfall)
bakkaðan bakkaða bakkað bakkaða bakkaðar bökkuð
dative
(þágufall)
bökkuðum bakkaðri bökkuðu bökkuðum bökkuðum bökkuðum
genitive
(eignarfall)
bakkaðs bakkaðrar bakkaðs bakkaðra bakkaðra bakkaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
bakkaði bakkaða bakkaða bökkuðu bökkuðu bökkuðu
accusative
(þolfall)
bakkaða bökkuðu bakkaða bökkuðu bökkuðu bökkuðu
dative
(þágufall)
bakkaða bökkuðu bakkaða bökkuðu bökkuðu bökkuðu
genitive
(eignarfall)
bakkaða bökkuðu bakkaða bökkuðu bökkuðu bökkuðu

Etymology 2

Noun

bakka

  1. inflection of bakki:
    1. indefinite accusative/dative/genitive singular
    2. indefinite accusative/genitive plural

Japanese

Romanization

bakka

  1. Rōmaji transcription of ばっか

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Verb

bakka

  1. inflection of bakke:
    1. simple past
    2. past participle

Old Norse

Noun

bakka

  1. inflection of bakki:
    1. indefinite accusative singular/plural
    2. indefinite dative/genitive singular
    3. indefinite genitive plural

Oromo

Noun

bakka

  1. place, site, location

Vilamovian

Verb

bakka

  1. to bake

Derived terms

  • ausbakka
  • fyrbakka