custoditus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of custōdiō.

Participle

custōdītus (feminine custōdīta, neuter custōdītum); first/second-declension participle

  1. guarded

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative custōdītus custōdīta custōdītum custōdītī custōdītae custōdīta
genitive custōdītī custōdītae custōdītī custōdītōrum custōdītārum custōdītōrum
dative custōdītō custōdītae custōdītō custōdītīs
accusative custōdītum custōdītam custōdītum custōdītōs custōdītās custōdīta
ablative custōdītō custōdītā custōdītō custōdītīs
vocative custōdīte custōdīta custōdītum custōdītī custōdītae custōdīta

Derived terms