decretorius

Latin

Etymology

From dēcernō (decide, determine).

Pronunciation

Adjective

dēcrētōrius (feminine dēcrētōria, neuter dēcrētōrium); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) Of or pertaining to a decision; decisive.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēcrētōrius dēcrētōria dēcrētōrium dēcrētōriī dēcrētōriae dēcrētōria
genitive dēcrētōriī dēcrētōriae dēcrētōriī dēcrētōriōrum dēcrētōriārum dēcrētōriōrum
dative dēcrētōriō dēcrētōriae dēcrētōriō dēcrētōriīs
accusative dēcrētōrium dēcrētōriam dēcrētōrium dēcrētōriōs dēcrētōriās dēcrētōria
ablative dēcrētōriō dēcrētōriā dēcrētōriō dēcrētōriīs
vocative dēcrētōrie dēcrētōria dēcrētōrium dēcrētōriī dēcrētōriae dēcrētōria

Synonyms

Descendants

  • English: decretory
  • Italian: decretorio

References