ev

See also: Appendix:Variations of "ev"

English

Multiple parts of speech

ev

  1. (Stenoscript) Abbreviation of even, ever, every

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic ев
Abjad ائو

Alternative forms

  • öy (dialectal)

Etymology

From Proto-Turkic *eb (“dwelling place, house”). Cognate with Old Turkic 𐰋 (eb), Turkish ev.

Pronunciation

  • IPA(key): [ev]
  • Audio (Baku):(file)

Noun

ev (definite accusative evi, plural evlər)

  1. house
    yaşayış evi ― residential house
    Evin yiyəsi kimdir? ― Who is the owner of the house?
  2. home
    Öz evində nə istəyir eləyir. ― S/he does what sh/e wants in her/his own home.
    Onlar evdə deyillər ― They are not at home.
  3. royal house, royal dynasty
    Synonym: sülalə
    Habsburqlar evi. ― House of Habsburg.
  4. (backgammon) home board, inner board

Declension

Declension of ev
singular plural
nominative evevlər
definite accusative evievləri
dative evəevlərə
locative evdəevlərdə
ablative evdənevlərdən
definite genitive evinevlərin
Possessive forms of ev
nominative
singular plural
mənim (“my”) evim evlərim
sənin (“your”) evin evlərin
onun (“his/her/its”) evi evləri
bizim (“our”) evimiz evlərimiz
sizin (“your”) eviniz evləriniz
onların (“their”) evi or evləri evləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) evimi evlərimi
sənin (“your”) evini evlərini
onun (“his/her/its”) evini evlərini
bizim (“our”) evimizi evlərimizi
sizin (“your”) evinizi evlərinizi
onların (“their”) evini or evlərini evlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) evimə evlərimə
sənin (“your”) evinə evlərinə
onun (“his/her/its”) evinə evlərinə
bizim (“our”) evimizə evlərimizə
sizin (“your”) evinizə evlərinizə
onların (“their”) evinə or evlərinə evlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) evimdə evlərimdə
sənin (“your”) evində evlərində
onun (“his/her/its”) evində evlərində
bizim (“our”) evimizdə evlərimizdə
sizin (“your”) evinizdə evlərinizdə
onların (“their”) evində or evlərində evlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) evimdən evlərimdən
sənin (“your”) evindən evlərindən
onun (“his/her/its”) evindən evlərindən
bizim (“our”) evimizdən evlərimizdən
sizin (“your”) evinizdən evlərinizdən
onların (“their”) evindən or evlərindən evlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) evimin evlərimin
sənin (“your”) evinin evlərinin
onun (“his/her/its”) evinin evlərinin
bizim (“our”) evimizin evlərimizin
sizin (“your”) evinizin evlərinizin
onların (“their”) evinin or evlərinin evlərinin

Hypernyms

Derived terms

  • ev tapşırığı (“homework”)
  • evdəkilər (“close family; those in the same household”)
  • evlənmək (“to get married”)
  • evli (“married”)
  • evsiz (“homeless”)
  • evsiz-eşiksiz (“homeless”)

Cornish

Etymology

From Middle Cornish ef, from Proto-Brythonic *eβ̃, from Proto-Celtic *es. Compare Breton eñ, Welsh ef.

Pronoun

ev m

  1. he (masculine 3rd person singular subject pronoun)
    Ev a welas.
    He saw.
  2. him, his (masculine 3rd person singular enclitic pronoun, used to reinforce previous pronoun)
    y lyver ev
    his book
    Ple eth ev?
    Where did he go?

See also

Cornish personal pronouns
number person independent
(subject) 		suffixed infixed possessive
(dependent)
enclitic emphatic reduced
singular first my vy evy ma, a 'm owA
second ty jy, sy1 tejy ta, a 'thM dhaS
third2 m ev ev eev va, a 'n yS
f hi hi hyhi N/A 's hyA
plural first ni ni nyni 'gan, 'n agan, 'gan
second3 hwi hwi hwyhwi 'gas, 's agas, 'gas
third i i ynsi 's agaA, 'gaA

1 Uncommon.
2 hun and ins have been suggested as non-binary 3rd person singular pronouns, though these have not yet officially adopted.
3 Infrequently used as a formal alternative to the singular.

S Triggers soft mutation A Triggers aspirate mutation M Triggers mixed mutation

Crimean Tatar

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish أو (ev, “house”), ultimately from Proto-Turkic *eb (“dwelling place, house”). Doublet of üy, which is inherited.

Noun

ev

  1. house
    Synonym: (Northern dialect) üy
  2. home

Declension

Declension of ev
singular plural
nominative ev evler
genitive evniñ evlerniñ
dative evge evlerge
accusative evni evlerni
locative evde evlerde
ablative evden evlerden

References

  • Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎[2], Simferopol: Dolya, →ISBN
  • “ev”, in Luğatçıq (in Russian)

Gagauz

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish اَوْ (ev), from Proto-Turkic *eb.

Pronunciation

  • IPA(key): /jev/

Noun

ev (definite accusative evi, plural evlär)

  1. house

Declension

Declension of ev
singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) ev evlär
definite accusative (belirtme) evä evlerä
dative (yönelme) evdä evlerdä
locative (bulunma) evdän evlerdän
ablative (çıkma) evin evlerin
genitive (tamlayan) {{{11}}} {{{12}}}

Further reading

  • Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 64

Northern Kurdish

Pronoun

ev

  1. this, these

Romanian

Etymology

Borrowed from Latin aevum (“age, generation”).

Noun

ev n (plural evuri) ev m (plural evi)

  1. age, era, period
    Synonyms: epocă, eră
  2. century
    Synonym: secol

Declension

Declension of ev
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative ev evul evuri evurile
genitive-dative ev evului evuri evurilor
vocative evule evurilor
Declension of ev
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative ev evul evi evii
genitive-dative ev evului evi evilor
vocative evule evilor

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish أو (ev, “house”),[1] from Proto-Turkic *eb (“dwelling place, house”). Cognate with Old Turkic 𐰋 (eb).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈev/
  • Hyphenation: ev
  • Audio:(file)

Noun

ev (definite accusative evi, plural evler)

  1. (architecture) A building for a family to reside in; house, home, abode.
    Synonym: bark
  2. A building inhabited by a person or a family; household.
    Synonyms: hane, konut, (literary) ocak, (archaic) mesken
  3. (figurative, by extension) family
  4. (dialect) kitchen

Declension

Declension of ev
singular plural
nominative ev evler
definite accusative evi evleri
dative eve evlere
locative evde evlerde
ablative evden evlerden
genitive evin evlerin
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular evim evlerim
2nd singular evin evlerin
3rd singular evi evleri
1st plural evimiz evlerimiz
2nd plural eviniz evleriniz
3rd plural evleri evleri
definite accusative
singular plural
1st singular evimi evlerimi
2nd singular evini evlerini
3rd singular evini evlerini
1st plural evimizi evlerimizi
2nd plural evinizi evlerinizi
3rd plural evlerini evlerini
dative
singular plural
1st singular evime evlerime
2nd singular evine evlerine
3rd singular evine evlerine
1st plural evimize evlerimize
2nd plural evinize evlerinize
3rd plural evlerine evlerine
locative
singular plural
1st singular evimde evlerimde
2nd singular evinde evlerinde
3rd singular evinde evlerinde
1st plural evimizde evlerimizde
2nd plural evinizde evlerinizde
3rd plural evlerinde evlerinde
ablative
singular plural
1st singular evimden evlerimden
2nd singular evinden evlerinden
3rd singular evinden evlerinden
1st plural evimizden evlerimizden
2nd plural evinizden evlerinizden
3rd plural evlerinden evlerinden
genitive
singular plural
1st singular evimin evlerimin
2nd singular evinin evlerinin
3rd singular evinin evlerinin
1st plural evimizin evlerimizin
2nd plural evinizin evlerinizin
3rd plural evlerinin evlerinin

Hypernyms

Hyponyms

Derived terms

References

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “او”, in A Turkish and English Lexicon‎[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 232

Further reading

  • “ev”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu

Vurës

Etymology

From Proto-Torres-Banks *aβi, from Proto-Oceanic *api.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɛβ/

Noun

ev

  1. fire
  2. hell

Further reading

  • Malau, Catriona (2021) “ev”, in A Dictionary of Vurës, Vanuatu, Canberra: Australian National University Press, →ISBN, page 64

White Hmong

Etymology

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔe˧˦/

Verb

ev

  1. to carry (a child, basket, etc.) on the back
    Nws ev ib kawm pobkws puvnkaus. ― She carries a full back-basket of corn (on her back).

References

  • Heimbach, Ernest E. (1979) White Hmong — English Dictionary‎[3], SEAP Publications, →ISBN, page 2.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.