feliens
Latin
Etymology
Present participle of fēliō
Participle
fēliēns (genitive fēlientis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | fēliēns | fēlientēs | fēlientia | ||
| genitive | fēlientis | fēlientium | |||
| dative | fēlientī | fēlientibus | |||
| accusative | fēlientem | fēliēns | fēlientēs fēlientīs |
fēlientia | |
| ablative | fēliente fēlientī1 |
fēlientibus | |||
| vocative | fēliēns | fēlientēs | fēlientia | ||
1When used purely as an adjective.