hörfa

See also: horfa

Icelandic

Verb

hörfa (weak verb, third-person singular past indicative hörfaði, supine hörfað)

  1. to fall back, to retreat
    Synonym: hopa

Conjugation

hörfa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að hörfa
supine sagnbót hörfað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 hörfandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég hörfa hörfaði hörfi hörfaði
þú hörfar hörfaðir hörfir hörfaðir
hann, hún, það hörfar hörfaði hörfi hörfaði
plural við hörfum hörfuðum hörfum hörfuðum
þið hörfið hörfuðuð hörfið hörfuðuð
þeir, þær, þau hörfa hörfuðu hörfi hörfuðu
imperative boðháttur
singular þú hörfa (þú), hörfaðu
plural þið hörfið (þið), hörfiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hörfast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að hörfast
supine sagnbót hörfast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 hörfandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég hörfast hörfaðist hörfist hörfaðist
þú hörfast hörfaðist hörfist hörfaðist
hann, hún, það hörfast hörfaðist hörfist hörfaðist
plural við hörfumst hörfuðumst hörfumst hörfuðumst
þið hörfist hörfuðust hörfist hörfuðust
þeir, þær, þau hörfast hörfuðust hörfist hörfuðust
imperative boðháttur
singular þú hörfast (þú), hörfastu
plural þið hörfist (þið), hörfisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hörfaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hörfaður hörfuð hörfað hörfaðir hörfaðar hörfuð
accusative
(þolfall) 		hörfaðan hörfaða hörfað hörfaða hörfaðar hörfuð
dative
(þágufall) 		hörfuðum hörfaðri hörfuðu hörfuðum hörfuðum hörfuðum
genitive
(eignarfall) 		hörfaðs hörfaðrar hörfaðs hörfaðra hörfaðra hörfaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hörfaði hörfaða hörfaða hörfuðu hörfuðu hörfuðu
accusative
(þolfall) 		hörfaða hörfuðu hörfaða hörfuðu hörfuðu hörfuðu
dative
(þágufall) 		hörfaða hörfuðu hörfaða hörfuðu hörfuðu hörfuðu
genitive
(eignarfall) 		hörfaða hörfuðu hörfaða hörfuðu hörfuðu hörfuðu

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.