hamla

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhamla/
  • Rhymes: -amla

Etymology 1

From Old Norse hamla, from or related to Proto-Germanic *hamjaną (to press, squeeze).[1]

Verb

hamla (weak verb, third-person singular past indicative hamlaði, supine hamlað)

  1. (intransitive) to row backwards, to back water
  2. to hinder, to inhibit [with dative]
    Synonyms: hindra, hefta
Conjugation
hamla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur hamla
supine sagnbót hamlað
present participle
hamlandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég hamla hamlaði hamli hamlaði
þú hamlar hamlaðir hamlir hamlaðir
hann, hún, það hamlar hamlaði hamli hamlaði
plural við hömlum hömluðum hömlum hömluðum
þið hamlið hömluðuð hamlið hömluðuð
þeir, þær, þau hamla hömluðu hamli hömluðu
imperative boðháttur
singular þú hamla (þú), hamlaðu
plural þið hamlið (þið), hamliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hamlast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að hamlast
supine sagnbót hamlast
present participle
hamlandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég hamlast hamlaðist hamlist hamlaðist
þú hamlast hamlaðist hamlist hamlaðist
hann, hún, það hamlast hamlaðist hamlist hamlaðist
plural við hömlumst hömluðumst hömlumst hömluðumst
þið hamlist hömluðust hamlist hömluðust
þeir, þær, þau hamlast hömluðust hamlist hömluðust
imperative boðháttur
singular þú hamlast (þú), hamlastu
plural þið hamlist (þið), hamlisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hamlaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hamlaður hömluð hamlað hamlaðir hamlaðar hömluð
accusative
(þolfall)
hamlaðan hamlaða hamlað hamlaða hamlaðar hömluð
dative
(þágufall)
hömluðum hamlaðri hömluðu hömluðum hömluðum hömluðum
genitive
(eignarfall)
hamlaðs hamlaðrar hamlaðs hamlaðra hamlaðra hamlaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hamlaði hamlaða hamlaða hömluðu hömluðu hömluðu
accusative
(þolfall)
hamlaða hömluðu hamlaða hömluðu hömluðu hömluðu
dative
(þágufall)
hamlaða hömluðu hamlaða hömluðu hömluðu hömluðu
genitive
(eignarfall)
hamlaða hömluðu hamlaða hömluðu hömluðu hömluðu
Derived terms
  • hamlandi (inhibitory)
  • hömlun (hindrance, handicap)

Etymology 2

Noun

hamla f (genitive singular hömlu, nominative plural hömlur)

  1. (usually in the plural) hindrance, restriction
    Synonyms: hindrun, takmörkun
Declension
Declension of hamla (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative hamla hamlan hömlur hömlurnar
accusative hömlu hömluna hömlur hömlurnar
dative hömlu hömlunni hömlum hömlunum
genitive hömlu hömlunnar hamla hamlanna

References

  1. ^ Pokorny, Julius (1959) “1507”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, page 1507

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Etymology

From Old Norse hamla.

Pronunciation

  • IPA(key): /²hɑmlɑ/

Verb

hamla (present tense hamlar, past tense hamla, past participle hamla, passive infinitive hamlast, present participle hamlande, imperative hamla/haml)

  1. to backwater (to row backwards)

References

Uzbek

Etymology

From Arabic حَمْلَة (ḥamla).

Noun

hamla (plural hamlalar)

  1. attack, assault