insulto

See also: insultó and insultò

Asturian

Verb

insulto

  1. first-person singular present indicative of insultar

Bikol Central

Etymology

Borrowed from Spanish insulto.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔinˈsulto/ [ʔin̪ˈsul̪.to]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ulto
  • Hyphenation: in‧sul‧to

Noun

insúlto (Basahan spelling ᜁᜈ᜔ᜐᜓᜎ᜔ᜆᜓ)

  1. insult
    Synonym: tuya

Derived terms

  • insultohon
  • mag-insulto

Catalan

Pronunciation

Verb

insulto

  1. first-person singular present indicative of insultar

Cebuano

Etymology

Borrowed from Spanish insulto.

Pronunciation

  • Hyphenation: in‧sul‧to
  • IPA(key): /ʔinˈsulto/ [ʔɪn̪ˈs̪ul̪.t̪o]

Noun

insulto

  1. insult

Verb

insulto

  1. to insult

Conjugation

Conjugation for insulto (mang- )
affix mang-
root word insulto
trigger actor
aspect
infinitive manginsulto
past/present inchoative nanginsulto
future/habitual inchoative manginsulto
imperative panginsulto
Conjugation for insulto (-on )
affix -on
root word insulto
trigger object
aspect
infinitive insultohon
past/present inchoative giinsulto
future/habitual inchoative insultohon
imperative insultoha
Conjugation for insulto (-an )
affix -an
root word insulto
trigger object
aspect
infinitive insultohan
past/present inchoative giinsultohan
future/habitual inchoative insultohan
imperative insultohi

Esperanto

Pronunciation

  • IPA(key): /inˈsulto/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ulto
  • Hyphenation: in‧sul‧to

Noun

insulto (accusative singular insulton, plural insultoj, accusative plural insultojn)

  1. insult, affront

Galician

Etymology 1

Attested since the 15th century. Learned borrowing from Latin īnsultus

Pronunciation

  • IPA(key): [inˈsultʊ]

Noun

insulto m (plural insultos)

  1. insult, abuse; affront
    Synonym: deosto
    • 1441, X. Ferro Couselo, editor, A vida e a fala dos devanceiros. Escolma de documentos en galego dos séculos XIII ao XVI, Vigo: Galaxia, page 272:
      que desta dita çibdade avían partido Pero Dias de Cadorna e Martín Sánches, abade da Triindade da dita çibdade, con çerta gente de cavalo e de pe, pera Milmanda, sobre rasón de çerto insulto que ena dita villa de Millmanda avían feyto Martín de Castro, con peça de gente do señorío de Purtogal
      that from this city [Ourense] had departed Pedro Diaz de Cadorna and Martín Sánchez, abbot of the Trinity of said city, with some mounted and unmounted people, to Milmanda, because of a certain insult that in said town of Milmanda had done Martín de Castro with a group of people of the realm of Portugal
Derived terms

References

Etymology 2

Verb

insulto

  1. first-person singular present indicative of insultar

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /inˈsul.to/
  • Rhymes: -ulto
  • Hyphenation: in‧sùl‧to

Etymology 1

From Latin īnsultus.

Noun

insulto m (plural insulti)

  1. insult, abuse, slur
  2. (pathology) insult

Etymology 2

Verb

insulto

  1. first-person singular present indicative of insultare

Further reading

  • insulto in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Latin

Etymology

From īnsiliō +‎ -tō (forms frequentative verbs).

Pronunciation

Verb

īnsultō (present infinitive īnsultāre, perfect active īnsultāvī, supine īnsultātum); first conjugation

  1. to spring, leap or jump at or upon
  2. to revile, abuse, taunt or insult
    Synonym: maledīcō

Conjugation

Derived terms

Descendants

  • Asturian: insultar
  • Catalan: insultar
  • English: insult
  • French: insulter
  • Friulian: insultâ
  • Galician: insultar
  • Italian: insultare
  • Occitan: insultar
  • Piedmontese: insulté
  • Portuguese: insultar
  • Sicilian: nzurtari
  • Spanish: insultar

References

  • insulto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • insulto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • insulto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Portuguese

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /ĩˈsuw.tu/ [ĩˈsuʊ̯.tu]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ĩˈsuw.to/ [ĩˈsuʊ̯.to]
  • (Portugal) IPA(key): /ĩˈsul.tu/ [ĩˈsuɫ.tu]

  • Rhymes: (Portugal) -ultu, (Brazil) -uwtu
  • Hyphenation: in‧sul‧to

Etymology 1

Borrowed from Latin īnsultus.

Noun

insulto m (plural insultos)

  1. insult (action or speech deliberately intended to be rude)
    Synonyms: see Thesaurus:insulto
Antonyms

Etymology 2

Verb

insulto

  1. first-person singular present indicative of insultar

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /inˈsulto/ [ĩnˈsul̪.t̪o]
  • Audio (Venezuela):(file)
  • Rhymes: -ulto
  • Syllabification: in‧sul‧to

Etymology 1

From Latin īnsultus.

Noun

insulto m (plural insultos)

  1. insult
Descendants

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

insulto

  1. first-person singular present indicative of insultar

Further reading

Tagalog

Etymology

Borrowed from Spanish insulto.

Pronunciation

  • (Standard Tagalog) IPA(key): /ʔinˈsulto/ [ʔɪn̪ˈsul.t̪o]
  • Rhymes: -ulto
  • Syllabification: in‧sul‧to

Noun

insulto (Baybayin spelling ᜁᜈ᜔ᜐᜓᜎ᜔ᜆᜓ)

  1. insult
    Synonyms: lait, upasala, alipusta, paglait, pag-alipusta, pag-upasala, paghamak, wika

Derived terms

  • insultuhin
  • mag-insulto
  • mag-insultuhan
  • mainsulto
  • mainsultuhan
  • makapang-insulto
  • mang-insulto
  • mapang-insulto
  • nakakainsulto
  • pang-iinsulto
  • uminsulto