kynna

See also: kynnä

Icelandic

Etymology

From Old Norse kynna, from Proto-Germanic *kunþijaną. Cognate with German künden, Dutch konden, English kithe.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈcʰɪnːa/
  • Rhymes: -ɪnːa
  • Homophone: kinna

Verb

kynna (weak verb, third-person singular past indicative kynnti, supine kynnt)

  1. (transitive) to introduce [with accusative ‘someone’ and dative ‘to someone/something’]
  2. (transitive) to publicise, to promote [with accusative]
  3. (reflexive, kynnast) to become acquainted with

Conjugation

kynna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur kynna
supine sagnbót kynnt
present participle
kynnandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég kynni kynnti kynni kynnti
þú kynnir kynntir kynnir kynntir
hann, hún, það kynnir kynnti kynni kynnti
plural við kynnum kynntum kynnum kynntum
þið kynnið kynntuð kynnið kynntuð
þeir, þær, þau kynna kynntu kynni kynntu
imperative boðháttur
singular þú kynn (þú), kynntu
plural þið kynnið (þið), kynniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kynnast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur kynnast
supine sagnbót kynnst
present participle
kynnandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég kynnist kynntist kynnist kynntist
þú kynnist kynntist kynnist kynntist
hann, hún, það kynnist kynntist kynnist kynntist
plural við kynnumst kynntumst kynnumst kynntumst
þið kynnist kynntust kynnist kynntust
þeir, þær, þau kynnast kynntust kynnist kynntust
imperative boðháttur
singular þú kynnst (þú), kynnstu
plural þið kynnist (þið), kynnisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kynntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
kynntur kynnt kynnt kynntir kynntar kynnt
accusative
(þolfall)
kynntan kynnta kynnt kynnta kynntar kynnt
dative
(þágufall)
kynntum kynntri kynntu kynntum kynntum kynntum
genitive
(eignarfall)
kynnts kynntrar kynnts kynntra kynntra kynntra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
kynnti kynnta kynnta kynntu kynntu kynntu
accusative
(þolfall)
kynnta kynntu kynnta kynntu kynntu kynntu
dative
(þágufall)
kynnta kynntu kynnta kynntu kynntu kynntu
genitive
(eignarfall)
kynnta kynntu kynnta kynntu kynntu kynntu

Derived terms

  • kynna sér (to study)
  • kynna sig (to introduce oneself)

Old Swedish

Etymology

From Old Norse kynna, from Proto-Germanic *kunþijaną.

Verb

kynna

  1. to announce, to make known

Conjugation

Conjugation of kynna (weak)
present past
infinitive kynna
participle kynnandi, -e kynnaþer
active voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk kynnar kynni, -e kynnaþi, -e kynnaþi, -e
þū kynnar kynni, -e kynna kynnaþi, -e kynnaþi, -e
han kynnar kynni, -e kynnaþi, -e kynnaþi, -e
vīr kynnum, -om kynnum, -om kynnum, -om kynnaþum, -om kynnaþum, -om
īr kynnin kynnin kynnin kynnaþin kynnaþin
þēr kynna kynnin kynnaþu, -o kynnaþin
mediopassive voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk kynnas kynnis, -es kynnaþis, -es kynnaþis, -es
þū kynnas kynnis, -es kynnaþis, -es kynnaþis, -es
han kynnas kynnis, -es kynnaþis, -es kynnaþis, -es
vīr kynnums, -oms kynnums, -oms kynnaþums, -oms kynnaþums, -oms
īr kynnins kynnins kynnaþins kynnaþins
þēr kynnas kynnins kynnaþus, -os kynnaþins