rangl
Icelandic
Etymology
Deverbal from rangla (“to wander”).
Pronunciation
- IPA(key): [rauŋl]
- Rhymes: -auŋl
Noun
rangl n (genitive singular rangls, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | rangl | ranglið |
| accusative | rangl | ranglið |
| dative | rangli | ranglinu |
| genitive | rangls | ranglsins |