vaska

See also: väska and vaskā

Esperanto

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvaska/
  • Rhymes: -aska
  • Hyphenation: vas‧ka

Adjective

vaska (accusative singular vaskan, plural vaskaj, accusative plural vaskajn)

  1. Basque (of or pertaining to the Basque people)

Synonyms

Faroese

Etymology

From Old Norse vaska, from Proto-Germanic *waskaną, ultimately from Proto-Indo-European *wod- (water; wet).

Pronunciation

Verb

vaska (third person singular past indicative vaskaði, third person plural past indicative vaskaðu, supine vaskað)

  1. to wash

Conjugation

Conjugation of (group v-30)
infinitive
supine vaskað
present past
first singular vaski vaskaði
second singular vaskar vaskaði
third singular vaskar vaskaði
plural vaska vaskaðu
participle (a6)1 vaskandi vaskaður
imperative
singular vaska!
plural vaskið!

1Only the past participle being declined.

Derived terms

Icelandic

Etymology 1

Inherited from Old Norse vaska, from Proto-Germanic *waskaną, ultimately from Proto-Indo-European *wod- (water; wet).

Verb

vaska

  1. to wash
Conjugation
vaska – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur vaska
supine sagnbót vaskað
present participle
vaskandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég vaska vaskaði vaski vaskaði
þú vaskar vaskaðir vaskir vaskaðir
hann, hún, það vaskar vaskaði vaski vaskaði
plural við vöskum vöskuðum vöskum vöskuðum
þið vaskið vöskuðuð vaskið vöskuðuð
þeir, þær, þau vaska vöskuðu vaski vöskuðu
imperative boðháttur
singular þú vaska (þú), vaskaðu
plural þið vaskið (þið), vaskiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vaskast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að vaskast
supine sagnbót vaskast
present participle
vaskandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég vaskast vaskaðist vaskist vaskaðist
þú vaskast vaskaðist vaskist vaskaðist
hann, hún, það vaskast vaskaðist vaskist vaskaðist
plural við vöskumst vöskuðumst vöskumst vöskuðumst
þið vaskist vöskuðust vaskist vöskuðust
þeir, þær, þau vaskast vöskuðust vaskist vöskuðust
imperative boðháttur
singular þú vaskast (þú), vaskastu
plural þið vaskist (þið), vaskisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vaskaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
vaskaður vöskuð vaskað vaskaðir vaskaðar vöskuð
accusative
(þolfall)
vaskaðan vaskaða vaskað vaskaða vaskaðar vöskuð
dative
(þágufall)
vöskuðum vaskaðri vöskuðu vöskuðum vöskuðum vöskuðum
genitive
(eignarfall)
vaskaðs vaskaðrar vaskaðs vaskaðra vaskaðra vaskaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
vaskaði vaskaða vaskaða vöskuðu vöskuðu vöskuðu
accusative
(þolfall)
vaskaða vöskuðu vaskaða vöskuðu vöskuðu vöskuðu
dative
(þágufall)
vaskaða vöskuðu vaskaða vöskuðu vöskuðu vöskuðu
genitive
(eignarfall)
vaskaða vöskuðu vaskaða vöskuðu vöskuðu vöskuðu
Derived terms

Etymology 2

Noun

vaska

  1. inflection of vaskur:
    1. indefinite accusative plural
    2. indefinite genitive plural

Latvian

Noun

vaska m

  1. genitive singular of vasks

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Verb

vaska

  1. simple past of vaske
  2. past participle of vaske

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Etymology

From Old Norse vaska.

Verb

vaska (present tense vaskar, past tense vaska, past participle vaska, passive infinitive vaskast, present participle vaskande, imperative vaska/vask)

  1. to wash (something, someone, oneself (reflexive))

Derived terms

Descendants

  • Russenorsk: vaskom

References

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *waskaną, ultimately from Proto-Indo-European *wod- (water; wet). Compare Old English wascan, Old Frisian waska, Old Saxon waskan, Old High German wascan, waskan.

Verb

vaska (singular past indicative vaskaði, plural past indicative vǫskuðu, past participle vaskaðr)

  1. to wash

Descendants

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “vaska”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive

Swedish

Etymology 1

From Old Norse vaska, from Proto-Germanic *waskaną, ultimately from Proto-Indo-European *wod- (water; wet).

Verb

vaska (present vaskar, preterite vaskade, supine vaskat, imperative vaska)

  1. to wash
    Synonyms: tvätta, diska, rengöra, byka
  2. to separate gold from dirt and sand with a pan
    Har du någonsin vaskat guld?
    Have you ever washed gold?
  3. (informal) to get at valuable items or thoughts from an abundance of less interesting material
    Har du lyckats vaska fram något om den misstänkte?
    Have you been able to find something about the suspect (from all information available)?
Conjugation
Conjugation of vaska (weak)
active passive
infinitive vaska vaskas
supine vaskat vaskats
imperative vaska
imper. plural1 vasken
present past present past
indicative vaskar vaskade vaskas vaskades
ind. plural1 vaska vaskade vaskas vaskades
subjunctive2 vaske vaskade vaskes vaskades
present participle vaskande
past participle vaskad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Etymology 2

From vask (a sink) +‎ -a.

Verb

vaska (present vaskar, preterite vaskade, supine vaskat, imperative vaska)

  1. (slang) to buy (expensive) champagne (at a restaurant) and pour it (or have it poured) down the drain (to flaunt wealth)
  2. (slang, by extension) to buy anything and deliberately destroy it (to flaunt wealth)
Conjugation
Conjugation of vaska (weak)
active passive
infinitive vaska vaskas
supine vaskat vaskats
imperative vaska
imper. plural1 vasken
present past present past
indicative vaskar vaskade vaskas vaskades
ind. plural1 vaska vaskade vaskas vaskades
subjunctive2 vaske vaskade vaskes vaskades
present participle vaskande
past participle vaskad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

See also
  • stekare (member of the upper class with flashy lifestyle)

References

Further reading

Anagrams