út

Voir aussi : -ut, UT, ut, üt

Hongrois

Étymologie

(1055) Du proto-ouralien *utka[1].

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif út utak
Accusatif utat utakat
Datif útnak utaknak
Instrumental úttal utakkal
Causal-final útért utakért
Translatif úttá utakká
Terminatif útig utakig
Essif formel útként utakként
Essif modal - -
Inessif útban utakban
Superessif úton utakon
Adessif útnál utaknál
Illatif útba utakba
Sublatif útra utakra
Allatif úthoz utakhoz
Élatif útból utakból
Délatif útról utakról
Ablatif úttól utaktól
Possessif non-attributif singulier úté utaké
Possessif non-attributif pluriel útéi utakéi
Possession
Personne Singulier Pluriel
Première personne du singulier utam útjaim
Deuxième personne du singulier utad útjaid
Troisième personne du singulier útja útjai
Première personne du pluriel utunk útjaink
Deuxième personne du pluriel utatok útjaitok
Troisième personne du pluriel útjuk útjaik

út \uːt\

  1. Route.

Références

  1. « út » dans Géza Bárczi et László Országh, A magyar nyelv értelmező szótára [Un dictionnaire explicatif de la langue hongroise], Budapest, Akadémiai Kiadó, 1959–1962

Tchèque

Étymologie

Abréviation de úterý.

Abréviation

út : \uːtɛriː\

  1. Ùterý.
    • Otevírací doba: Út- So: 8:00 - 14:00.
      Heures d’ouverture: Mar. - Sam.: 8:00 - 14:00.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.