ĉikano
Espéranto
Étymologie
- Composé de la racine ĉikan (« cancaner ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | ĉikano \t͡ʃi.ˈka.no\ |
ĉikanoj \t͡ʃi.ˈka.noj\ |
Accusatif | ĉikanon \t͡ʃi.ˈka.non\ |
ĉikanojn \t͡ʃi.ˈka.nojn\ |
ĉikano \t͡ʃi.ˈka.no\ composition de racines de l’ekzercaro §4
- Chicanerie.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Académiques :
Autres :
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « ĉikano [Prononciation ?] »
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- ĉikano sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- ĉikano sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition "ĉikan-o" (à racines U.V.) présente dans l’Ekzercaro de la Fundamento (Ekzercaro, R1 de l’Akademio de Esperanto).
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.