επικίνδυνος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἐπικίνδυνος, epikíndunos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | επικίνδυνος | επικίνδυνη | επικίνδυνο | |||
| génitif | επικίνδυνου | επικίνδυνης | επικίνδυνου | |||
| accusatif | επικίνδυνο | επικίνδυνη | επικίνδυνο | |||
| vocatif | επικίνδυνε | επικίνδυνη | επικίνδυνο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | επικίνδυνοι | επικίνδυνες | επικίνδυνα | |||
| génitif | επικίνδυνων | επικίνδυνων | επικίνδυνων | |||
| accusatif | επικίνδυνους | επικίνδυνες | επικίνδυνα | |||
| vocatif | επικίνδυνοι | επικίνδυνες | επικίνδυνα | |||
επικίνδυνος (epikíndhinos) \ɛ.pi.ˈcin.ði.nɔs\
- Dangereux, périlleux, redoutable.
Όταν βρέχει, οι δρόμοι γίνονται επικίνδυνοι.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.