ιππικός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἱππικός, hippikós (« de cheval »).
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ιππικός | ιππική | ιππικό | |||
génitif | ιππικού | ιππικής | ιππικού | |||
accusatif | ιππικό | ιππική | ιππικό | |||
vocatif | ιππικέ | ιππική | ιππικό | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ιππικοί | ιππικές | ιππικά | |||
génitif | ιππικών | ιππικών | ιππικών | |||
accusatif | ιππικούς | ιππικές | ιππικά | |||
vocatif | ιππικοί | ιππικές | ιππικά |
ιππικός, ippikós \Prononciation ?\
Références
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (ιππικός)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.