στραβός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien στραβός, strabos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | στραβός | στραβή | στραβό | |||
| génitif | στραβού | στραβής | στραβού | |||
| accusatif | στραβό | στραβή | στραβό | |||
| vocatif | στραβέ | στραβή | στραβό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | στραβοί | στραβές | στραβά | |||
| génitif | στραβών | στραβών | στραβών | |||
| accusatif | στραβούς | στραβές | στραβά | |||
| vocatif | στραβοί | στραβές | στραβά | |||
στραβός (stravós) \stɾa.ˈvɔs\
Synonymes
Apparentés étymologiques
- στραβά
- στραβάδι
- στραβισμός
- στραβούλιακας
- στραβώνω, στραβώνομαι
- στραβωμάρα / στραβομάρα
Grec ancien
Étymologie
- Apparenté à στρέφω, stréphô (« tourner »).
Nom commun
στραβός, strabós *\Prononciation ?\
Synonymes
- (Tordu) στρεβλός
Dérivés
- στραβαλοκόμας (bouclé)
- στραβαλός
- στραβέλαφος
- στραβεύς
- στράβηλος (colimaçon)
- στραβισμός (strabisme)
- στραβίζω (loucher)
- στραβοπόδης (au pied tort)
- στραβότης (distortion)
- στράβων
Dérivés dans d’autres langues
- Latin : strabus
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.