συμπολίτης

Grec

Étymologie

Du grec ancien συμπολίτης, sumpolitês.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ο  συμπολίτης οι  συμπολίτες
Génitif του  συμπολίτη των  συμπολιτών
Accusatif τον  συμπολίτη τους  συμπολίτες
Vocatif συμπολίτη συμπολίτες

συμπολίτης, simpolítis \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : συμπολίτισσα)

  1. Habitant de la même ville.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Concitoyen.

Dérivés

Références

  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (συμπολίτης)

Grec ancien

Étymologie

Mot composé de σύν, sún avec ») et de πολίτης, politês citoyen »).

Nom commun

συμπολίτης, sumpolitês *\Prononciation ?\ masculin

  1. (Politique) Concitoyen.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

  • συμπολιτεύω

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.