συμπολίτισσα
Grec
Étymologie
- Dérivé de συμπολίτης, simpolítis (« concitoyen »), avec le suffixe -ισσα, -issa (« -esse »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | συμπολίτισσα | οι | συμπολίτισσες |
| Génitif | της | συμπολίτισσας | των | συμπολιτισσών |
| Accusatif | τη(ν) | συμπολίτισσα | τις | συμπολίτισσες |
| Vocatif | συμπολίτισσα | συμπολίτισσες | ||
συμπολίτισσα, simpolítissa \Prononciation ?\ féminin (pour un homme, on dit : συμπολίτης)
- Concitoyenne.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (συμπολίτισσα)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.