< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/cortejar

cortejar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
cortejar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   cortejo [koɾˈte.xo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 cortejas
 cortejás
[koɾˈte.xas]
[koɾ.teˈxas]
(él/ella/Ud.)   corteja [koɾˈte.xa]
(nosostros-as)   cortejamos [koɾ.teˈxa.mos]
(vosostros-as/os)   cortejáis [koɾ.teˈxai̯s]
(ellos-as/Uds.)   cortejan [koɾˈte.xan]
Passé composé
(yo)   he cortejado [e koɾ.teˈxa.ðo]
(tú/vos)   has cortejado [as koɾ.teˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha cortejado [a koɾ.teˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hemos cortejado [ˈe.mos koɾ.teˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis cortejado [a.ˈβejs koɾ.teˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han cortejado [an koɾ.teˈxa.ðo]
Imparfait
(yo)   cortejaba [koɾ.teˈxa.βa]
(tú/vos)   cortejabas [koɾ.teˈxa.βas]
(él/ella/Ud.)   cortejaba [koɾ.teˈxa.βa]
(nosostros-as)   cortejábamos [koɾ.teˈxa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   cortejabais [koɾ.teˈxa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   cortejaban [koɾ.teˈxa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había cortejado [a.ˈβi.a koɾ.teˈxa.ðo]
(tú/vos)   habías cortejado [a.ˈβi.as koɾ.teˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había cortejado [a.ˈβi.a koɾ.teˈxa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos cortejado [a.ˈβi.a.mos koɾ.teˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais cortejado [a.ˈβi.ajs koɾ.teˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían cortejado [a.ˈβi.an koɾ.teˈxa.ðo]
Passé simple
(yo)   cortejé [koɾ.teˈxe]
(tú/vos)   cortejaste [koɾ.teˈxas.te]
(él/ella/Ud.)   cortejó [koɾ.teˈxo]
(nosostros-as)   cortejamos [koɾ.teˈxa.mos]
(vosostros-as/os)   cortejasteis [koɾ.teˈxas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   cortejaron [koɾ.teˈxa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube cortejado [ˈu.βe koɾ.teˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubiste cortejado [u.ˈβi.ste koɾ.teˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo cortejado [ˈu.βo koɾ.teˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos cortejado [u.ˈβi.mos koɾ.teˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis cortejado [u.ˈβi.stejs koɾ.teˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron cortejado [u.ˈβje.ɾon koɾ.teˈxa.ðo]
Futur simple
(yo)   cortejaré [koɾ.te.xaˈɾe]
(tú/vos)   cortejarás [koɾ.te.xaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   cortejará [koɾ.te.xaˈɾa]
(nosostros-as)   cortejaremos [koɾ.te.xaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   cortejaréis [koɾ.te.xaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   cortejarán [koɾ.te.xaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré cortejado [a.ˈβɾe koɾ.teˈxa.ðo]
(tú/vos)   habrás cortejado [a.ˈβɾas koɾ.teˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá cortejado [a.ˈβɾa koɾ.teˈxa.ðo]
(nosotros-as)   habremos cortejado [a.ˈβɾe.mos koɾ.teˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis cortejado [a.ˈβɾejs koɾ.teˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán cortejado [a.ˈβɾan koɾ.teˈxa.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   cortejaría [koɾ.te.xaˈɾi.a]
(tú/vos)   cortejarías [koɾ.te.xaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   cortejaría [koɾ.te.xaˈɾi.a]
(nosostros-as)   cortejaríamos [koɾ.te.xaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   cortejaríais [koɾ.te.xaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   cortejarían [koɾ.te.xaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría cortejado [a.ˈβɾi.a koɾ.teˈxa.ðo]
(tú/vos)   habrías cortejado [a.ˈβɾi.as koɾ.teˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría cortejado [a.ˈβɾi.a koɾ.teˈxa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos cortejado [a.ˈβɾi.a.mos koɾ.teˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais cortejado [a.ˈβɾi.ajs koɾ.teˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían cortejado [a.ˈβɾi.an koɾ.teˈxa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   corteje [koɾ.ˈte.xe]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 cortejes
 cortejés
[koɾ.ˈte.xes]
[koɾ.teˈxes]
(él/ella/Ud.)   corteje [koɾ.ˈte.xe]
(nosostros-as)   cortejemos [koɾ.teˈxe.mos]
(vosostros-as/os)   cortejéis [koɾ.teˈxei̯s]
(ellos-as/Uds.)   cortejen [koɾ.ˈte.xen]
Passé composé
(yo)   haya cortejado [ˈa.ja koɾ.teˈxa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas cortejado
 hayás cortejado
[ˈa.jas koɾ.teˈxa.ðo]
[a.ˈjas koɾ.teˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya cortejado [ˈa.ja koɾ.teˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos cortejado [a.ˈja.mos koɾ.teˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis cortejado [a.ˈjajs koɾ.teˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan cortejado [ˈa.jan koɾ.teˈxa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   cortejara [koɾ.teˈxa.ɾa]
(tú/vos)   cortejaras [koɾ.teˈxa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   cortejara [koɾ.teˈxa.ɾa]
(nosostros-as)   cortejáramos [koɾ.teˈxa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   cortejarais [koɾ.teˈxa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   cortejaran [koɾ.teˈxa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera cortejado [u.ˈβje.ɾa koɾ.teˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubieras cortejado [u.ˈβje.ɾas koɾ.teˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera cortejado [u.ˈβje.ɾa koɾ.teˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos cortejado [u.ˈβje.ɾa.mos koɾ.teˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais cortejado [u.ˈβje.ɾajs koɾ.teˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran cortejado [u.ˈβje.ɾan koɾ.teˈxa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   cortejase [koɾ.teˈxa.se]
(tú/vos)   cortejases [koɾ.teˈxa.ses]
(él/ella/Ud.)   cortejase [koɾ.teˈxa.se]
(nosostros-as)   cortejásemos [koɾ.teˈxa.se.mos]
(vosostros-as/os)   cortejaseis [koɾ.teˈxa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   cortejasen [koɾ.teˈxa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese cortejado [u.ˈβje.se koɾ.teˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubieses cortejado [u.ˈβje.ses koɾ.teˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese cortejado [u.ˈβje.se koɾ.teˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos cortejado [u.ˈβje.se.mos koɾ.teˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis cortejado [u.ˈβje.sejs koɾ.teˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen cortejado [u.ˈβje.sen koɾ.teˈxa.ðo]
Futur
(yo)   cortejare [koɾ.teˈxa.ɾe]
(tú/vos)   cortejares [koɾ.teˈxa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   cortejare [koɾ.teˈxa.ɾe]
(nosostros-as)   cortejáremos [koɾ.teˈxa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   cortejareis [koɾ.teˈxa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   cortejaren [koɾ.teˈxa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere cortejado [u.ˈβje.ɾe koɾ.teˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubieres cortejado [u.ˈβje.ɾes koɾ.teˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere cortejado [u.ˈβje.ɾe koɾ.teˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos cortejado [u.ˈβje.ɾe.mos koɾ.teˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis cortejado [u.ˈβje.ɾejs koɾ.teˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren cortejado [u.ˈβje.ɾen koɾ.teˈxa.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 corteja
 cortejá
[koɾˈte.xa]
[koɾ.teˈxa]
(usted)   corteje [koɾˈte.xe]
(nosostros-as)   cortejemos [koɾ.teˈxe.mos]
(vosostros-as)   cortejad [koɾ.teˈxað]
(ustedes)   cortejen [koɾˈte.xen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.