< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/internar

internar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
internar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   interno [inˈteɾ.no]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 internas
 internás
[inˈteɾ.nas]
[in.teɾˈnas]
(él/ella/Ud.)   interna [inˈteɾ.na]
(nosostros-as)   internamos [in.teɾˈna.mos]
(vosostros-as/os)   internáis [in.teɾˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.)   internan [inˈteɾ.nan]
Passé composé
(yo)   he internado [e in.teɾˈna.ðo]
(tú/vos)   has internado [as in.teɾˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha internado [a in.teɾˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos internado [ˈe.mos in.teɾˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis internado [a.ˈβejs in.teɾˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han internado [an in.teɾˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   internaba [in.teɾˈna.βa]
(tú/vos)   internabas [in.teɾˈna.βas]
(él/ella/Ud.)   internaba [in.teɾˈna.βa]
(nosostros-as)   internábamos [in.teɾˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os)   internabais [in.teɾˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   internaban [in.teɾˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había internado [a.ˈβi.a in.teɾˈna.ðo]
(tú/vos)   habías internado [a.ˈβi.as in.teɾˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   había internado [a.ˈβi.a in.teɾˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos internado [a.ˈβi.a.mos in.teɾˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais internado [a.ˈβi.ajs in.teɾˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían internado [a.ˈβi.an in.teɾˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   interné [in.teɾˈne]
(tú/vos)   internaste [in.teɾˈnas.te]
(él/ella/Ud.)   internó [in.teɾˈno]
(nosostros-as)   internamos [in.teɾˈna.mos]
(vosostros-as/os)   internasteis [in.teɾˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   internaron [in.teɾˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube internado [ˈu.βe in.teɾˈna.ðo]
(tú/vos)   hubiste internado [u.ˈβi.ste in.teɾˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo internado [ˈu.βo in.teɾˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos internado [u.ˈβi.mos in.teɾˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis internado [u.ˈβi.stejs in.teɾˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron internado [u.ˈβje.ɾon in.teɾˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   internaré [in.teɾ.naˈɾe]
(tú/vos)   internarás [in.teɾ.naˈɾas]
(él/ella/Ud.)   internará [in.teɾ.naˈɾa]
(nosostros-as)   internaremos [in.teɾ.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   internaréis [in.teɾ.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   internarán [in.teɾ.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré internado [a.ˈβɾe in.teɾˈna.ðo]
(tú/vos)   habrás internado [a.ˈβɾas in.teɾˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá internado [a.ˈβɾa in.teɾˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos internado [a.ˈβɾe.mos in.teɾˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis internado [a.ˈβɾejs in.teɾˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán internado [a.ˈβɾan in.teɾˈna.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   internaría [in.teɾ.naˈɾi.a]
(tú/vos)   internarías [in.teɾ.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   internaría [in.teɾ.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   internaríamos [in.teɾ.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   internaríais [in.teɾ.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   internarían [in.teɾ.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría internado [a.ˈβɾi.a in.teɾˈna.ðo]
(tú/vos)   habrías internado [a.ˈβɾi.as in.teɾˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría internado [a.ˈβɾi.a in.teɾˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos internado [a.ˈβɾi.a.mos in.teɾˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais internado [a.ˈβɾi.ajs in.teɾˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían internado [a.ˈβɾi.an in.teɾˈna.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   interne [in.ˈteɾ.ne]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 internes
 internés
[in.ˈteɾ.nes]
[in.teɾˈnes]
(él/ella/Ud.)   interne [in.ˈteɾ.ne]
(nosostros-as)   internemos [in.teɾˈne.mos]
(vosostros-as/os)   internéis [in.teɾˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.)   internen [in.ˈteɾ.nen]
Passé composé
(yo)   haya internado [ˈa.ja in.teɾˈna.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas internado
 hayás internado
[ˈa.jas in.teɾˈna.ðo]
[a.ˈjas in.teɾˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya internado [ˈa.ja in.teɾˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos internado [a.ˈja.mos in.teɾˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis internado [a.ˈjajs in.teɾˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan internado [ˈa.jan in.teɾˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   internara [in.teɾˈna.ɾa]
(tú/vos)   internaras [in.teɾˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.)   internara [in.teɾˈna.ɾa]
(nosostros-as)   internáramos [in.teɾˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   internarais [in.teɾˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   internaran [in.teɾˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera internado [u.ˈβje.ɾa in.teɾˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieras internado [u.ˈβje.ɾas in.teɾˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera internado [u.ˈβje.ɾa in.teɾˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos internado [u.ˈβje.ɾa.mos in.teɾˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais internado [u.ˈβje.ɾajs in.teɾˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran internado [u.ˈβje.ɾan in.teɾˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   internase [in.teɾˈna.se]
(tú/vos)   internases [in.teɾˈna.ses]
(él/ella/Ud.)   internase [in.teɾˈna.se]
(nosostros-as)   internásemos [in.teɾˈna.se.mos]
(vosostros-as/os)   internaseis [in.teɾˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   internasen [in.teɾˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese internado [u.ˈβje.se in.teɾˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieses internado [u.ˈβje.ses in.teɾˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese internado [u.ˈβje.se in.teɾˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos internado [u.ˈβje.se.mos in.teɾˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis internado [u.ˈβje.sejs in.teɾˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen internado [u.ˈβje.sen in.teɾˈna.ðo]
Futur
(yo)   internare [in.teɾˈna.ɾe]
(tú/vos)   internares [in.teɾˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.)   internare [in.teɾˈna.ɾe]
(nosostros-as)   internáremos [in.teɾˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   internareis [in.teɾˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   internaren [in.teɾˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere internado [u.ˈβje.ɾe in.teɾˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieres internado [u.ˈβje.ɾes in.teɾˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere internado [u.ˈβje.ɾe in.teɾˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos internado [u.ˈβje.ɾe.mos in.teɾˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis internado [u.ˈβje.ɾejs in.teɾˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren internado [u.ˈβje.ɾen in.teɾˈna.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 interna
 interná
[inˈteɾ.na]
[in.teɾˈna]
(usted)   interne [inˈteɾ.ne]
(nosostros-as)   internemos [in.teɾˈne.mos]
(vosostros-as)   internad [in.teɾˈnað]
(ustedes)   internen [inˈteɾ.nen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.