alumeto

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine alumet (« allumette ») et de la finale -o (substantif)[1].

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif alumeto
\a.lu.ˈme.to\
alumetoj
\a.lu.ˈme.toj\
Accusatif alumeton
\a.lu.ˈme.ton\
alumetojn
\a.lu.ˈme.tojn\

alumeto \a.lu.ˈme.to\

  1. Allumette, bâtonnet en bois permettant d’allumer du feu.
    • Mi miris, ke mi ne aŭdas la iradon de mia poŝa horloĝo, kiun mi ĉiam metas apud mia lito sur la noktan tableton, kaj mi eltiris mian manon por preni alumetojn, sed mia mano tuj frapiĝis je ia mureto.  (Nikolaï Afrikanovitch Borovko, El la tombo, dans La Esperantisto, 1892, pp.103-108  lire en ligne)
      J’ai été surpris de ne pas entendre le tic-tac de ma montre à gousset, que je posais toujours à côté de mon lit, sur la table de nuit. Et je sortais la main pour prendre des allumettes, mais ma main heurtait immédiatement un petit mur.

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine alumet/ . Racine:espéranto/alumet//dérivés

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation

Voir aussi

  • alumeto sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Sources

Bibliographie

Ido

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Singulier Pluriel
alumeto
\Prononciation ?\
alumeti
\Prononciation ?\

alumeto \a.lu.ˈmɛ.tɔ\

  1. Allumette.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.