bouloñjer

Breton

Étymologie

Emprunté au français boulanger.

Nom commun

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté bouloñjer bouloñjerien bouloñjerion
Adoucissante vouloñjer vouloñjerien vouloñjerion
Durcissante pouloñjer pouloñjerien pouloñjerion

bouloñjer \bu.ˈlɔ̃ː.ʒɛr\ masculin (pour une femme, on dit : bouloñjerez)

  1. (Boulangerie) Boulanger.
    • Yann a ya da di eur bouloñjer : « Eun dorz-vara a c’houec’h lur, » emezañ.  (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 289)
      Jean se rend chez un boulanger : « Une miche de pain de six livres, » dit-il.

Synonymes

Dérivés

  • bouloñjerezh
  • bouloñjeri

Voir aussi

  • bouloñjer sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton) 

Références

  • « bouloñjer » dans François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages, page 76a
  • Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 98a
  • Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 176a
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.