brasa
Français
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe braser | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Passé simple | ||
il/elle/on brasa | ||
brasa \bʁa.za\
- Troisième personne du singulier du passé simple de braser.
Prononciation
- Mulhouse (France) : écouter « brasa [Prononciation ?] »
Breton
Forme de verbe
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | brasa |
Adoucissante | vrasa |
Durcissante | prasa |
brasa \ˈbra.sːa\
- Troisième personne du singulier de l’indicatif présent de brasaat.
- Deuxième personne du singulier de l’impératif de brasaat.
Catalan
Étymologie
- De l’occitan brasa.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
brasa \Prononciation ?\ |
brases \Prononciation ?\ |
brasa \Prononciation ?\ féminin
Prononciation
- Barcelone (Espagne) : écouter « brasa [Prononciation ?] »
Espagnol
Étymologie
- De l’occitan brasa.
Voir aussi
- brasa sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage
Occitan
Étymologie
- Voir le français braise.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
brasa \ˈbɾazo̞\ |
brasas \ˈbɾazo̞s\ |
brasa [ˈbɾazo̞] (graphie normalisée) féminin
Variantes
- braisa (vivaro-alpin)
Prononciation
Références
- Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3
- Loís Alibèrt, Dictionnaire occitan-français selon les parlers languedociens, Institut d’Estudis Occitans, 1997 ISBN 2-85910-069-5
- Georges Castellana, Dictionnaire niçois-français, Serre, Nice, 1952
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Andrieu Faure, Assai de diccionari francés-aupenc d’òc, 2009 → Consulter en ligne
- Yves Lavalade, Dictionnaire d’usage occitan/français - Limousin-Marche-Périgord, Institut d’Estudis Occitans dau Lemosin, 2010, ISBN 978-2-9523897-6-4
- Miquèu Grosclaude, Gilabèrt Nariòo, Patric Guilhemjoan, Dictionnaire Français / Occitan (gascon), Per Noste, 2007
- Cristian Omelhièr, Petiòt diccionari occitan d’Auvernhe - francés (auvernhe meijornal), Ostal del libre, 2007 → Consulter en ligne
- Jean-Claude Rixte, Jean-Alexandre Cluze, Dictionnaire des dialectes dauphinois anciens et modernes par l’abbé Louis Moutier, IEO-Drôme/ELLUG, Montélimar/Grenoble, 2007
Portugais
Étymologie
- De l’espagnol brasa.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
brasa | brasas |
Dérivés
- abrasar (« embraser »)
Prononciation
- Lisbonne: \bɾˈa.zɐ\ (langue standard), \bɾˈa.zɐ\ (langage familier)
- São Paulo: \bɾˈa.zə\ (langue standard), \bɽˈa.zə\ (langage familier)
- Rio de Janeiro: \bɾˈa.zɐ\ (langue standard), \bɾˈa.zɐ\ (langage familier)
- Maputo: \brˈa.zɐ\ (langue standard), \brˈa.zɐ\ (langage familier)
- Luanda: \bɾˈa.zɐ\
- Dili: \bɾˈa.zə\
Références
- « brasa », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en portugais, sous licence CC BY-SA 4.0 : brasa. (liste des auteurs et autrices)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.