brasa

Français

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe braser
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on brasa
Futur simple

brasa \bʁa.za\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de braser.

Prononciation

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Breton

Forme de verbe

Mutation Forme
Non muté brasa
Adoucissante vrasa
Durcissante prasa

brasa \ˈbra.sːa\

  1. Troisième personne du singulier de l’indicatif présent de brasaat.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de brasaat.

Catalan

Étymologie

De l’occitan brasa.

Nom commun

Singulier Pluriel
brasa
\Prononciation ?\
brases
\Prononciation ?\

brasa \Prononciation ?\ féminin

  1. Braise.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Prononciation

Espagnol

Étymologie

De l’occitan brasa.

Nom commun

SingulierPluriel
brasa brasas

brasa \Prononciation ?\ féminin

  1. Braise.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Voir aussi

  • brasa sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol) 

Références

Occitan

Étymologie

Voir le français braise.

Nom commun

Singulier Pluriel
brasa
\ˈbɾazo̞\
brasas
\ˈbɾazo̞s\

brasa [ˈbɾazo̞] (graphie normalisée) féminin

  1. Braise, cendre.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

Dérivés

Prononciation

Références

  • Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3
  • Loís Alibèrt, Dictionnaire occitan-français selon les parlers languedociens, Institut d’Estudis Occitans, 1997 ISBN 2-85910-069-5
  • Georges Castellana, Dictionnaire niçois-français, Serre, Nice, 1952
  • (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
  • Andrieu Faure, Assai de diccionari francés-aupenc d’òc, 2009 → Consulter en ligne
  • Yves Lavalade, Dictionnaire d’usage occitan/français - Limousin-Marche-Périgord, Institut d’Estudis Occitans dau Lemosin, 2010, ISBN 978-2-9523897-6-4
  • Miquèu Grosclaude, Gilabèrt Nariòo, Patric Guilhemjoan, Dictionnaire Français / Occitan (gascon), Per Noste, 2007
  • Cristian Omelhièr, Petiòt diccionari occitan d’Auvernhe - francés (auvernhe meijornal), Ostal del libre, 2007 → Consulter en ligne
  • Jean-Claude Rixte, Jean-Alexandre Cluze, Dictionnaire des dialectes dauphinois anciens et modernes par l’abbé Louis Moutier, IEO-Drôme/ELLUG, Montélimar/Grenoble, 2007

Portugais

Étymologie

De l’espagnol brasa.

Nom commun

SingulierPluriel
brasa brasas

brasa \bɾˈa.zɐ\ (Lisbonne) \bɾˈa.zə\ (São Paulo) féminin

  1. Braise.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Prononciation

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.