castanhièr

Voir aussi : castanhier

Occitan

Étymologie

Dérivé de castanha, avec le suffixe -ièr.

Nom commun

Singulier Pluriel
castanhièr
\kastaˈɲɛ\
castanhièrs
\kastaˈɲɛs\

castanhièr \kastaˈɲɛ\ (graphie normalisée) masculin

  1. (Languedocien) Châtaigner.
    • Lo bòsc de castanhièr
      n’es pas un bon carbonièr.
       (Proverbe rouergat)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Variantes dialectales

Synonymes

Hyponymes

  • clapís
  • clastret
  • figaret
  • joanalonga
  • pairolet
  • rassisa
  • ribairés
  • sardon
  • triador

Adjectif

Nombre Singulier Pluriel
Masculin castanhièr
\kastaˈɲɛ\
castanhièrs
\kastaˈɲɛs\
Féminin castanhièra
\kastaˈɲɛɾo̞\
castanhièras
\kastaˈɲɛɾo̞s\

castanhièr \kastaˈɲɛ\ (graphie normalisée)

  1. Relatif aux châtaignes, qui aime les châtaignes.
    • padena castanhiè(i)ra
      poêle aux châtaignes, percée au fond d’un grand nombre de trous

Variantes dialectales

Prononciation

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.