crimen

Espagnol

Étymologie

Du latin crimen crime »).

Nom commun

SingulierPluriel
crimen crimenes

crimen \ˈkɾi.men\ masculin

  1. Crime.

Synonymes

Prononciation

Voir aussi

  • crimen sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol) 

Latin

Étymologie

Forme contractée[1] de *cernimen dérivé de cer-n-o avec le suffixe -men. Apparenté au grec ancien κρῖμα, krima  objet d’une contestation, contestation, querelle ») dérivé de κρίνω, krino  trier, trancher, juger »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif crīmen crīmina
Vocatif crīmen crīmina
Accusatif crīmen crīmina
Génitif crīminis crīminum
Datif crīminī crīminibus
Ablatif crīminĕ crīminibus

crīmen neutre

  1. Reproche, accusation, plainte portée contre quelqu'un.
    • criminin’ me habuisse fidem?  (Plaute, Bacch. 4, 3, 15)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. (Droit) Crime.
    • atrocius in urbe saevitum: nobilitas, opes, omissi gestique honores pro crimine et ob virtutes certissimum exitium. nec minus praemia delatorum invisa quam scelera, cum alii sacerdotia et consulatus ut spolia adepti, procurationes alii et interiorem potentiam, agerent verterent cuncta odio et terrore. corrupti in dominos servi, in patronos liberti; et quibus deerat inimicus per amicos oppressi.  (Tacite, H. I. 2)
      [je relate] …des cruautés plus atroces dans Rome : noblesse, opulence, honneurs refusés ou reçus, comptés pour autant de crimes, et la vertu devenue le plus irrémissible de tous ; les délateurs, dont le salaire ne révoltait pas moins que les forfaits, se partageant comme un butin sacerdoces et consulats, régissant les provinces, régnant au palais, menant tout au gré de leur caprice ; la haine ou la terreur armant les esclaves contre leurs maîtres, les affranchis contre leurs patrons ; enfin ceux à qui manquait un ennemi, accablés par leurs amis.

Synonymes

Dérivés

  • concriminor prétendre en accusant que »)
  • crīmĭnālis de crime, de reproche, criminel »)
    • criminaliter me manière criminelle »)
  • criminatio accusation malveillante, plainte, calomnie »)
  • criminator, criminatrix accusateur, calomniateur »)
  • crimino, criminor accuser, calomnier »)
  • criminose en accusateur »)
  • criminosus accusateur (adj.), reprochant, calomniant »)

Voir aussi

  • crimen sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.