dispriz
Breton
Nom commun
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | dispriz | disprizoù |
Adoucissante | zispriz | zisprizoù |
Durcissante | tispriz | tisprizoù |
dispriz \ˈdis.pris\ masculin
- Dédain, mépris.
[...]
— (Anjela Duval, Karantez-vro, in Oberenn glok, Mignoned Anjela & alii, 2000, page 207)
Dezhañ pinvidigezh, enorioù
Din-me paourentez ha dispriz
Met ’drokfen ket evit teñzorioù
Va Bro, va Yezh ha va Frankiz !- [...]
À lui richesse, honneurs
À moi pauvreté et mépris
Mais je n’échangerais (ne troquerais) pas pour des trésors
Mon Pays, ma Langue et ma Liberté !
- [...]
Synonymes
- disprizañs
Dérivés
- disprizadur
- disprizañ ou dispriziñ ou disprizout
- disprizañsus
- disprizapl
- disprizer
- disprizerez
- disprizerezh
- disprizet
- disprizour
- disprizourez
- disprizus
Références
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 854a
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.