divino

Breton

Forme de verbe

Mutation Forme
Non muté divino
Adoucissante zivino
Durcissante tivino

divino \diˈvĩːno\

  1. Troisième personne du singulier du futur de l’indicatif de divinañ/diviniñ/divinout.

Espagnol

Étymologie

Du latin divinus.

Adjectif

Genre Singulier Pluriel
Masculin divino
\diˈβi.no\
divinos
\diˈβi.nos\
Féminin divina
\diˈβi.na\
divinas
\diˈβi.nas\

divino [diˈβi.no]

  1. Divin.

Apparentés étymologiques

Prononciation

Italien

Étymologie

Du latin divinus.

Adjectif

Singulier Pluriel
 positif 
Masculin divino
\di.ˈvi.no\
divini
\di.ˈvi.ni\
Féminin divina
\di.ˈvi.na\
divine
\di.ˈvi.ne\
 superlatif absolu 
Masculin divinissimo
\di.vi.ˈnis.si.mo\
divinissimi
\di.vi.ˈnis.si.mi\
Féminin divinissima
\di.vi.ˈnis.si.ma\
divinissime
\di.vi.ˈnis.si.me\

divino \di.ˈvi.no\

  1. Divin.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Latin

Étymologie

De divinus divin, devin »), dérivé de divus dieu ») et/ou divum ciel »).

Verbe

dīvīnō, infinitif : dīvīnāre, parfait : dīvīnāvī, supin : dīvīnātum \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Prédire la volonté du Ciel, présager du futur.
    • animo non divinante futura  (Ovide. Tr. 4, 8, 29)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. Prophétiser.
    • permulta collecta sunt ab Antipatro, quae mirabiliter a Socrate divinata sunt  (Cicéron, De divinatione, livre I, 54, 123)
      Antipater a rassemblé beaucoup des admirables prophéties de Socrate.
  3. Deviner, dévoiler une chose cachée.
    • consulti augures uitiosum uideri dictatorem pronuntiauerunt. eam rem tribuni suspectam infamemque criminando fecerunt: nam neque facile fuisse id uitium nosci, cum consul oriens de nocte silentio diceret dictatorem, neque ab consule cuiquam publice priuatimue de ea re scriptum esse nec quemquam mortalium exstare qui se uidisse aut audisse quid dicat quod auspicium dirimeret, neque augures diuinare Romae sedentes potuisse quid in castris consuli uitii obuenisset  (Live, Ab Urbe Condita, livre VIII, 23)
      les augures consultés, prononcèrent que l'élection semblait vicieuse. Les tribuns attaquèrent cette décision qu'ils soupçonnaient et qu'ils accusaient de mauvaise foi. Ce n'est pas là un vice facile à connaître, car le consul se lève la nuit, en silence, pour créer le dictateur ; le consul n'a écrit sur ce sujet à personne, ni au sénat ni à des particuliers ; il n'existe pas un mortel qui dise avoir vu ou entendu rien qui pût interrompre les auspices ; et les augures, siégeant à Rome, n'ont pu deviner un vice survenu au camp, chez un consul.  (traduction)

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Variantes

Synonymes

Dérivés

Dérivés dans d’autres langues

Forme d’adjectif

divino \Prononciation ?\

  1. Datif masculin singulier de divinus.
  2. Ablatif masculin singulier de divinus.
  3. Datif neutre singulier de divinus.
  4. Ablatif neutre singulier de divinus.

Forme de nom commun 1

divino \Prononciation ?\

  1. Datif singulier de divinum.
  2. Ablatif singulier de divinum.

Forme de nom commun 2

divino \Prononciation ?\

  1. Datif singulier de divinus.
  2. Ablatif singulier de divinus.

Références

  • « divino », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 549)

Portugais

Étymologie

Du latin divinus.

Adjectif

Singulier Pluriel
Masculin divino
\di.ˈvi.nu\
divinos
\di.ˈvi.nuʃ\
Féminin divina
\di.ˈvi.na\
divinas
\di.ˈvi.naʃ\

divino \di.ˈvi.nu\ masculin

  1. Divin.
    • direito divino dos reis.
      droit divin des rois.
    • objetos divinos.
      objets divins.
    • a divina comédia.
      la divine comédie.
    • revelações divinas.
      révélations divines.

Dérivés

Apparentés étymologiques

Nom commun

SingulierPluriel
divino
\di.ˈvi.nu\
divinos
\di.ˈvi.nuʃ\

divino \di.ˈvi.nu\ masculin

  1. Divin.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Prononciation

Références

  • « divino », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage

Voir aussi

  • divino sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.