erruout
Breton
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
erruout \ɛˈryːut\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale erru-
- Arriver (dans un endroit).
Mall a oa d’ean erruout : naon an nevoa, anoued ive.
— (Fañch al Lae, Bilzig, Ad. Le Goaziou, leorier, Kemper, 1925, page 114)- Il avait hâte d’arriver : il avait faim, et froid aussi.
- Advenir, arriver.
Soñj am eus : be’ oa kement-se un dra a oa da erruout, […] …
— (Per Denez, Glas evel daoulagad c’hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, page 19)- Je me souviens : tout cela était une chose qui devait arriver, […] …
Synonymes
- arruout, degouezhout, en em gavout
- arruout, cʼhoarvezout, darvezout, degouezhout, en em gavout
Variantes dialectales
- erru
- erruek
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.