factus

Latin

Étymologie

Déverbal de facio faire »), dérivé de factum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif factus factūs
Vocatif factus factūs
Accusatif factum factūs
Génitif factūs factuum
Datif factūi
ou factū
factibus
Ablatif factū factibus

factus \Prononciation ?\ masculin

  1. Construction, ouvrage.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Quantité d'huile produite par un tour de pressage.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif factus factă factum factī factae factă
Vocatif facte factă factum factī factae factă
Accusatif factum factăm factum factōs factās factă
Génitif factī factae factī factōrŭm factārŭm factōrŭm
Datif factō factae factō factīs factīs factīs
Ablatif factō factā factō factīs factīs factīs

factus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de fio, fait sur le supin de facio.
    1. Fait, effectué.
    2. Devenu.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.