factus
Latin
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | factus | factūs |
Vocatif | factus | factūs |
Accusatif | factum | factūs |
Génitif | factūs | factuum |
Datif | factūi ou factū |
factibus |
Ablatif | factū | factibus |
factus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | factus | factă | factum | factī | factae | factă |
Vocatif | facte | factă | factum | factī | factae | factă |
Accusatif | factum | factăm | factum | factōs | factās | factă |
Génitif | factī | factae | factī | factōrŭm | factārŭm | factōrŭm |
Datif | factō | factae | factō | factīs | factīs | factīs |
Ablatif | factō | factā | factō | factīs | factīs | factīs |
factus \Prononciation ?\
Références
- « factus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.