glavo

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine glav (« glaive, épée ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif glavo
\ˈgla.vo\
glavoj
\ˈgla.voj\
Accusatif glavon
\ˈgla.von\
glavojn
\ˈgla.vojn\

glavo \ˈɡla.vo\

  1. Glaive, épée.
    • Kiu glavon prenas, per glavo pereos.  (Evangelio laŭ Mateo 26-52)
      Qui vit par l’épée, périra par l’épée.
    • La vaganta kavaliro povos uzi sian glavon kaj sian ŝildon; la amanto ne ĝemos sen rekompenco; la gajulo pace ludos sian rolon; la ridindulo elvokos ridon ĉe tiuj, kiuj havas tikleblan diafragmon; kaj la fraŭlino malkaŝe esprimos sian amon per lamaj versoj.  (Louis-Lazare Zamenhof, Hamleto, 1893)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés

Proverbes et phrases toutes faites

  • la lango de virino estas ŝia glavo (la langue d’une femme est son glaive)

Prononciation

Voir aussi

  • Glavo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Bibliographie

Ido

Étymologie

De l’espéranto.

Nom commun

Singulier Pluriel
glavo
\Prononciation ?\
glavi
\Prononciation ?\

glavo \ˈɡla.vɔ\

  1. Glaive.

Slovène

Forme de nom commun

glavo \Prononciation ?\ féminin

  1. Accusatif singulier de glava.
  2. Instrumental singulier de glava.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.