haltigo

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine halt (« s’arrêter »), du suffixe -ig- (« rendre, amener à ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif haltigo
\hal.ˈti.ɡo\
haltigoj
\hal.ˈti.ɡoj\
Accusatif haltigon
\hal.ˈti.ɡon\
haltigojn
\hal.ˈti.ɡojn\

haltigo \hal.ˈti.ɡo\

  1. Arrêt.
    • Kun streĉa haltigo de la spirado mi komencis aŭskultadi, penante kapti eĉ ian sonon el ekstere, sed mi aŭdis nur, kiel la sango kvazaŭ per marteloj batadis al mi en la tempioj.  (Nikolaï Afrikanovitch Borovko, El la tombo, dans La Esperantisto, 1892, pp.103-108  lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine halt . Racine:espéranto/halt/dérivés

Prononciation

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )

Ido

Étymologie

Composé de halt-, -ig- « qui cause, qui rend » et -o « substantif ».

Nom commun

Singulier Pluriel
haltigo
\Prononciation ?\
haltigi
\Prononciation ?\

haltigo \hal.ˈti.ɡɔ\

  1. Arrêt, halte.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.