humör

Voir aussi : Humor, humor, humør

Suédois

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Neutre Indéfini Défini
Singulier humör humöret
Pluriel humör humören

humör \Prononciation ?\ neutre

  1. Humeur.
    • Han har hållit humöret uppe.
      Il a gardé sa bonne humeur.
    • Vara vid briljant humör.
      Être d'une humeur radieuse.
    • Vara vid dåligt humör.
      Être de mauvaise humeur.
    • Jag är på gott humör.
      Je suis de bonne humeur.

Apparentés étymologiques

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.