humor
Ancien français
Étymologie
- Du latin humor.
Nom commun
humor *\Prononciation ?\ masculin ou féminin (l’usage hésite)
- Humeur (toute substance liquide qui se trouve dans un organisme).
Variantes
Références
- Frédéric Godefroy, Dictionnaire de l’ancienne langue française et de tous ses dialectes du IXe au XVe siècle, édition de F. Vieweg, Paris, 1881–1902 → consulter cet ouvrage
Ancien occitan
Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en ancien occitan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier le wikicode »). |
Étymologie
- Du latin humor.
Références
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Anglais
Étymologie
- Du latin humor.
Notes
Synonymes
- humour (Royaume-Uni)
Dérivés
- dry humour (Royaume-Uni) ou dry humor (États-Unis)
- black humour (Royaume-Uni) ou black humor (États-Unis)
- metahumor
Vocabulaire apparenté par le sens
Verbe
Temps | Forme |
---|---|
Infinitif | to humor \ˈhjuː.mɚ\ |
Présent simple, 3e pers. sing. |
humors \ˈhjuː.mɚz\ |
Prétérit | humored \ˈhjuː.mɚd\ |
Participe passé | humored \ˈhjuː.mɚd\ |
Participe présent | humoring \ˈhjuː.mɚ.ɪŋ\ |
voir conjugaison anglaise |
humor transitif (États-Unis)
Synonymes
- humour (Royaume-Uni)
Prononciation
- États-Unis : écouter « humor [ˈhjuː.mɚ] »
Catalan
Étymologie
- Du latin humor.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
humor \Prononciation ?\ |
humors \Prononciation ?\ |
humor masculin et féminin identiques
Prononciation
- Barcelone (Espagne) : écouter « humor [Prononciation ?] »
Espagnol
Étymologie
- Du latin humor.
Prononciation
- Venezuela : écouter « humor [Prononciation ?] »
Voir aussi
Latin
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | humor | humorēs |
Vocatif | humor | humorēs |
Accusatif | humorem | humorēs |
Génitif | humoris | humorum |
Datif | humorī | humoribus |
Ablatif | humorĕ | humoribus |
humor \Prononciation ?\ féminin
- Variante de umor.
Références
- « humor », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « humor », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Néerlandais
Étymologie
- Du latin humor.
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,6 % des Flamands,
- 100,0 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « humor [Prononciation ?] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Polonais
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | humor | humory |
Vocatif | humorze | humory |
Accusatif | humor | humory |
Génitif | humoru | humorów |
Locatif | humorze | humorach |
Datif | humorowi | humorom |
Instrumental | humorem | humorami |
humor \xũmɔr\ masculin inanimé
Apparentés étymologiques
- humoreska
Prononciation
- Varsovie (Pologne) : écouter « humor [Prononciation ?] »
Voir aussi
- humor sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : humor. (liste des auteurs et autrices)
- « humor », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Portugais
Étymologie
- Du latin humor.
Prononciation
- Portugal (Porto) : écouter « humor [Prononciation ?] »
Suédois
Étymologie
- Du latin humor.
Dérivés
Synonymes
Prononciation
- Suède : écouter « humor [Prononciation ?] »
- Suède : écouter « humor [Prononciation ?] »
Tchèque
Étymologie
- Du latin humor.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | humor | humory |
Génitif | humoru | humorů |
Datif | humoru | humorům |
Accusatif | humor | humory |
Vocatif | humore | humory |
Locatif | humoru | humorech |
Instrumental | humorem | humory |
humor \Prononciation ?\ masculin inanimé
Apparentés étymologiques
- humorální, humoral
- humoreska, nouvelle humoristique, humoresque
- humorismus, humorisme
- humorista, un humoriste - humoristka, une humoriste
- humoristický, humoristique
- humoristika, genre humoristique
- humorně, avec humeur
- humorný, humoristique
- humornost, caractère humoristique
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « humor [Prononciation ?] »
Voir aussi
- humor sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.