instruilo

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine instru (« instruire, enseigner »), du suffixe -il- (« outil ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif instruilo
\ins.tru.ˈi.lo\
instruiloj
\ins.tru.ˈi.loj\
Accusatif instruilon
\ins.tru.ˈi.lon\
instruilojn
\ins.tru.ˈi.lojn\

instruilo \ins.tru.ˈi.lo\

  1. Tutoriel.
    • Tiu instruilo estas necesa por la funkciado de la Asocio kaj kostas malpli presita aparte, ol se ni konatigus la enhavon, cetere ne interesa por ĉiuj, en la gazeto.  (Raporto pri la agado de UEA dum 1920)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine instru .

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.