klakado

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine klak (« claquer »), du suffixe -ad- (« répétition (v), action (n) ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif klakado
\kla.ˈka.do\
klakadoj
\kla.ˈka.doj\
Accusatif klakadon
\kla.ˈka.don\
klakadojn
\kla.ˈka.dojn\

klakado \kla.ˈka.do\

  1. Claquement.
    • En la kvieton de nia aleo enŝteliĝis nur malofta klakado de ŝuoj sur ŝtonoj.  (Tim Westover, Tri Ruĝaj Knabinoj, Marvirinstrato, 2009, page 19)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine klak . Racine:espéranto/klak/dérivés

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.