komika

Espéranto

Étymologie

Du latin comicus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Nominatif komika
\ko.ˈmi.ka\
komikaj
\ko.ˈmi.kaj\
Accusatif komikan
\ko.ˈmi.kan\
komikajn
\ko.ˈmi.kajn\

komika \ko.ˈmi.ka\

  1. Comique, drôle.

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation

Ido

Étymologie

Du latin comicus.

Adjectif

komika \kɔ.ˈmi.ka\

  1. Comique.
  2. Plaisant.

Tchèque

Étymologie

Du latin comica, sous-entendant ars : « art comique ».

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif komika komiky
Génitif komiky komik
Datif komice komikám
Accusatif komiku komiky
Vocatif komiko komiky
Locatif komice komikách
Instrumental komikou komikami

komika \Prononciation ?\ féminin

  1. Comique.
    • komika situace, comique de situation.

Synonymes

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.