magnitudo
Espéranto
Étymologie
- Du latin magnitudo.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | magnitudo \maɡ.ni.ˈtu.do\ |
magnitudoj \maɡ.ni.ˈtu.doj\ |
Accusatif | magnitudon \maɡ.ni.ˈtu.don\ |
magnitudojn \maɡ.ni.ˈtu.dojn\ |
magnitudo \maɡ.ni.ˈtu.do\
Prononciation
- Toulouse (France) : écouter « magnitudo [Prononciation ?] » (bon niveau)
Latin
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | magnitudo | magnitudinēs |
Vocatif | magnitudo | magnitudinēs |
Accusatif | magnitudinem | magnitudinēs |
Génitif | magnitudinis | magnitudinum |
Datif | magnitudinī | magnitudinibus |
Ablatif | magnitudinĕ | magnitudinibus |
magnitudo \Prononciation ?\
Références
- « magnitudo », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.