mannat

Voir aussi : mánnat, mannát, mánnát, männät

Occitan

Étymologie

Dérivé de manna, avec le suffixe -at.

Adjectif

Nombre Singulier Pluriel
Masculin mannat
\man.ˈnat\
mannats
\man.ˈnat͡s\
Féminin mannada
\man.ˈna.ðo̞\
mannadas
\man.ˈna.ðo̞s\

mannat \man.ˈnat\ (graphie normalisée)

  1. Miraculeux, merveilleux, gentil, délicieux.
    • Un repais mannat.
      Un repas délicieux.
    • Un temps mannat.
      Un temps miraculeux.
    • L’occitan es una lenga mannada.
      L’occitan est une langue merveilleuse.

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )

Paronymes

Références

Same du Nord

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

mannat /ˈmɑn:ɑt/ (voir la conjugaison)

  1. Aller, se rendre quelque part.
    • Eahkedis, manaimet nohkkat.  (Bjørn Arnfinn Devik, Sameskolen i Havika, Tromsø museum, Universitetet i Tromsø, 1980, page 40)
      Le soir, nous allions nous coucher.
  2. S’écouler, passer (en parlant du temps).
    • Bealláivátnudanáigi (fysihkalaš) lea dat áigi mii manná dassá go bealli atomváibmosiin leat luoddanan, ja aktivitehta lea unnon beliin.  (prod.ovttas.no)
      La demi-vie (physique) est la période qui s’écoule jusqu’à ce que la moitié des noyaux atomiques se soit désintégrée et que la [radio]activité ait diminué de moitié.

Dérivés

Forme de verbe

mannat /ˈmɑn:ɑt/

  1. Première personne du pluriel du présent de l’indicatif de mannat.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.