obojetný

Voir aussi : obojętny

Tchèque

Étymologie

Calque du latin ambiguus, composé de oba deux »), jet aller ») et -ný.

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif obojetný obojetná obojetné
vocatif obojetný obojetná obojetné
accusatif obojetného obojetný obojetnou obojetné
génitif obojetného obojetné obojetného
locatif obojetném obojetné obojetném
datif obojetnému obojetné obojetnému
instrumental obojetným obojetnou obojetným
pluriel nominatif obojetní obojetné obojetná
vocatif obojetní obojetné obojetná
accusatif obojetné obojetná
génitif obojetných
locatif obojetných
datif obojetným
instrumental obojetnými

obojetný \ˈobojɛtniː\ (comparatif : obojetnější, superlatif : nejobojetnější)

  1. Ambigu, hermaphrodite, neutre.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Grammaire) Qualifie les consonnes qui sont suivies indifféremment d’un i ou d’un y.
    • Podle nynější konvence obojetnými souhláskami v češtině jsou: B, F, L, M, P, S, V, Z.  (Vyjmenovaná slova sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) )
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

  • dvojaký
  • dvojznačný

Dérivés

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.