organický

Tchèque

Étymologie

Du latin organicus → voir orgán et -cký.

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif organický organická organické
vocatif organický organická organické
accusatif organického organický organickou organické
génitif organického organické organického
locatif organickém organické organickém
datif organickému organické organickému
instrumental organickým organickou organickým
pluriel nominatif organičtí organické organická
vocatif organičtí organické organická
accusatif organické organická
génitif organických
locatif organických
datif organickým
instrumental organickými

organický \ˈorɡaɲɪt͡skiː\

  1. (Anatomie, Chimie) Organique.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.