pacta
Espagnol
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe pactar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
(él/ella/usted) pacta | ||
Impératif | Présent | (tú) pacta |
pacta \ˈpak.ta\
Prononciation
- Madrid : \ˈpak.ta\
- Mexico, Bogota : \ˈpak.t(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈpak.ta\
Latin
Étymologie
- Féminin de pactus (« fiancé »).
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | pactă | pactae |
Vocatif | pactă | pactae |
Accusatif | pactăm | pactās |
Génitif | pactae | pactārŭm |
Datif | pactae | pactīs |
Ablatif | pactā | pactīs |
pacta \Prononciation ?\ féminin (pour un homme, on dit : pactus)
Synonymes
Forme d’adjectif
pacta \Prononciation ?\
Références
- « pacta », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.