pagina

Voir aussi : paginá, pàgina, página

Français

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe paginer
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on pagina
Futur simple

pagina \pa.ʒi.na\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de paginer.

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Corse

Étymologie

Du latin pagina.

Nom commun

SingulierPluriel
pagina
\ˈpa.d͡ʒi.na\
pagine
\ˈpa.d͡ʒi.ne\

pagina \ˈpa.ʤi.na\ féminin

  1. Page.

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe paginar
Indicatif Présent (yo) pagina
(tú) pagina
(vos) pagina
(él/ella/usted) pagina
(nosotros-as) pagina
(vosotros-as) pagina
(os) pagina
(ellos-as/ustedes) pagina
Imparfait (yo) pagina
(tú) pagina
(vos) pagina
(él/ella/usted) pagina
(nosotros-as) pagina
(vosotros-as) pagina
(os) pagina
(ellos-as/ustedes) pagina
Passé simple (yo) pagina
(tú) pagina
(vos) pagina
(él/ella/usted) pagina
(nosotros-as) pagina
(vosotros-as) pagina
(os) pagina
(ellos-as/ustedes) pagina
Futur simple (yo) pagina
(tú) pagina
(vos) pagina
(él/ella/usted) pagina
(nosotros-as) pagina
(vosotros-as) pagina
(os) pagina
(ellos-as/ustedes) pagina
Impératif Présent (tú) pagina
(vos) pagina
(usted) pagina
(nosotros-as) pagina
(vosotros-as) pagina
(os) pagina
(ustedes) pagina

pagina \paˈxi.na\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de paginar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de de paginar.

Prononciation

Italien

Étymologie

Du latin pagina.

Nom commun

Singulier Pluriel
pagina
\ˈpa.d͡ʒi.na\
pagine
\ˈpa.d͡ʒi.ne\

pagina \ˈpa.d͡ʒi.na\ féminin

  1. Page.

Dérivés

Prononciation

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

  • pagina sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • pagina dans le recueil de citations Wikiquote (en italien) 

Latin

Étymologie

Dérivé de pago ficher en terre »), avec le suffixe -ina ; le mot a tout d'abord été un terme d'agriculture et a désigné un rang (de vigne), puis, au figuré, une ligne d'écriture ou une colonne sur un écrit et, par métonymie, une page, un écrit entier.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pagină paginae
Vocatif pagină paginae
Accusatif paginăm paginās
Génitif paginae paginārŭm
Datif paginae paginīs
Ablatif paginā paginīs

pagina \Prononciation ?\ féminin

  1. (Agriculture) Rang de vigne.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Page, feuille de papyrus.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  3. Écrit, livre, lettre.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  4. Feuille de métal pour les inscriptions, lame, plaque, carreau.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

  • appagineculi ornements, enjolivures »)
  • paginalis de page »)
  • pagella petite page »)
  • pagino écrire, mettre en page »)
    • paginatus assemblé, fait de pièces de rapports »)
    • propagino propager par bouture, provigner »)
  • paginula petite page »)

Dérivés dans d’autres langues

Voir aussi

  • pagina sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Néerlandais

Étymologie

Du latin pagina.

Nom commun

pagina \Prononciation ?\ féminin

  1. Page.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,4 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Occitan

Étymologie

Du latin pagina.

Nom commun

Singulier Pluriel
pagina
\pa.d͡ʒi.no̞\
paginas
\pa.d͡ʒi.no̞s\

pagina [pa.d͡ʒi.no̞] féminin

  1. Page.
    • Un libràs de 1000 paginas.
      Un gros livre de 1000 pages.
    • Virar la pagina.
      Tourner la page, oublier ce qui s'est passé.

Prononciation

Références

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe paginar
Indicatif Présent
você/ele/ela pagina
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
pagina

pagina \pɐ.ˈʒi.nɐ\ (Lisbonne) \pa.ˈʒi.nə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de paginar.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de paginar.

Tchèque

Étymologie

Du latin pagina.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pagina paginy
Génitif paginy pagin
Datif pagině paginám
Accusatif paginu paginy
Vocatif pagino paginy
Locatif pagině paginách
Instrumental paginou paginami

pagina \Prononciation ?\ féminin

  1. Page numérotée. Note d’usage : rare et réservé à un usage juridique.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

  • paginový

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.