paprika

Voir aussi : Paprika

Français

Étymologie

Du hongrois paprika.

Nom commun

SingulierPluriel
paprika paprikas
\pa.pʁi.ka\

paprika \pa.pʁi.ka\ masculin

  1. (Botanique) Variété de piment doux de Hongrie.
  2. (Cuisine) Épice obtenue par broyage du fruit de ce piment doux.
    • Les Turcs l’introduisirent dans tout les Balkans à partir des années 1520 : il en restera le paprika hongrois, poudre de piment, épice nationale de ce pays où elle sert notamment à aromatiser le goulasch.  (Vitaux, Jean. « Le piment et le poivron », La mondialisation à table. sous la direction de Vitaux Jean. Presses Universitaires de France, 2009, pp. 177-180.)

Dérivés

  • paprika aigre-doux
  • paprika doux
  • paprika piquant

Traductions

Prononciation

Voir aussi

  • paprika sur l’encyclopédie Wikipédia

Références

Anglais

Étymologie

Du hongrois paprika.

Nom commun

paprika \pəˈpriː.kə\ (pluriel à préciser)

  1. (Cuisine) Paprika (épice).

Breton

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

paprika \pa.ˈpri.kːa\

  1. (Cuisine) Paprika.

Voir aussi

  • paprika sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton) 

Références

  • Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 617b
  • Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 971a

Danois

Étymologie

Du hongrois paprika.

Nom commun

paprika \ˈpɑbʁika\ commun

  1. (Cuisine) Paprika (épice).
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Voir aussi

  • paprika sur l’encyclopédie Wikipédia (en danois) 

Estonien

Étymologie

Du hongrois paprika.

Nom commun

paprika \Prononciation ?\

  1. (Cuisine) Paprika.

Hongrois

Étymologie

Via une langue slave, du latin piper.

Nom commun

paprika \Prononciation ?\

  1. (Botanique) Paprika.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

  • paprikás

Voir aussi

  • paprika sur l’encyclopédie Wikipédia (en hongrois) 

Italien

Étymologie

Du hongrois paprika.

Nom commun

Singulier Pluriel
paprika
\ˈpa.pri.ka\
paprike
\ˈpa.pri.ke\

paprika \ˈpa.pri.ka\ féminin

  1. (Cuisine) Paprika, épice obtenue par broyage du fruit d’un piment doux de Hongrie.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

Prononciation

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )

Voir aussi

Bibliographie

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
(Date à préciser) Du hongrois paprika.

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Nom paprika paprika's
Diminutif paprikaatje paprikaatjes

paprika \Prononciation ?\ féminin/masculin

  1. (Botanique) Espèce végétale qui comprend différentes variétés de poivrons et piments, dont le nom scientifique est Capsicum annuum.
  2. (Botanique) Poivron.

Dérivés

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Norvégien

Étymologie

Du hongrois paprika.

Nom commun

paprika \Prononciation ?\

  1. (Cuisine) Paprika (épice).

Norvégien (nynorsk)

Nom commun

paprika \Prononciation ?\

  1. (Cuisine) Paprika (épice).

Same du Nord

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif paprika paprikat
Accusatif
Génitif
paprika paprikaid
Illatif paprikii paprikaide
Locatif paprikas paprikain
Comitatif paprikain paprikaiguin
Essif paprikan
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne paprikan paprikame paprikamet
2e personne paprikat paprikade paprikadet
3e personne paprikas paprikaska paprikaset

paprika /ˈpɑprikɑ/

  1. (Botanique) Poivron.
    • Lasit paprikabihtáid, tomáhtaid ja tomáhttapuré. Sohkkara lea buorre lasihit danin go tomáhtta lea oalle suvrris.  (saltijasohkar.blogspot.com)
      Ajoutez les morceaux de poivrons, les tomates et la purée de tomates. Il est bon d’ajouter du sucre car les tomates sont assez acides.

Forme de nom commun

Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne paprikan paprikame paprikamet
2e personne paprikat paprikade paprikadet
3e personne paprikas paprikaska paprikaset

paprika /ˈpɑprikɑ/

  1. Génitif singulier de paprika.
  2. Accusatif singulier de paprika.

Suédois

Étymologie

Du hongrois paprika.

Nom commun

Commun Indéfini Défini
Singulier paprika paprikan
Pluriel paprikor paprikorna

paprika \Prononciation ?\

  1. (Cuisine) Paprika (épice).
  2. (Botanique) Poivron.

Tchèque

Étymologie

Du hongrois paprika.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif paprika papriky
Génitif papriky paprik
Datif paprice paprikám
Accusatif papriku papriky
Vocatif papriko papriky
Locatif paprice paprikách
Instrumental paprikou paprikami

paprika \Prononciation ?\ féminin

  1. (Botanique) Poivron.
    • Paprika se jí syrová nebo tepelně upravovaná.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. (Cuisine) Paprika.
    • Tradiční omáčky: koprová, houbová, rajská, smetanová, svíčková, s paprikou.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • sladká paprika.pálivá paprika.
    paprika doux. paprika piquant.

Dérivés

  • paprička
  • paprikový

Voir aussi

  • paprika sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.