physiognomon

Latin

Étymologie

Du grec ancien φυσιογνώμων, physiognomon connaisseur de la nature [humaine] »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif physiognomon physiognomonēs
Vocatif physiognomon physiognomonēs
Accusatif physiognomonem physiognomonēs
Génitif physiognomonis physiognomonum
Datif physiognomonī physiognomonibus
Ablatif physiognomonĕ physiognomonibus

physiognomon \Prononciation ?\ masculin

  1. Physionomiste.
    • Zopyrus physiognomon, qui se profitebatur hominum mores naturasque ex corpore, oculis, vultu, fronte pernoscere  (Cicéron, Fat. 5, 10)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés

  • physiognomonicus

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.