plezuro
Espéranto
Étymologie
- (Date à préciser) Composé de la racine plezur (« plaisir ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | plezuro \ple.ˈzu.ro\ |
plezuroj \ple.ˈzu.roj\ |
Accusatif | plezuron \ple.ˈzu.ron\ |
plezurojn \ple.ˈzu.rojn\ |
plezuro \ple.ˈzu.ro\
- Plaisir.
La juna, militema, iom diketa virino laŭte, kun plezuro bruis, kverelis kun sia edzo.
— (Ferenc Szilágyi, La Granda Aventuro, 1931-1945)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine plezur . Racine:espéranto/plezur/dérivés
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « plezuro [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « plezuro [Prononciation ?] »
- Białystok (Pologne) : écouter « plezuro [Prononciation ?] » (bon niveau)
Bibliographie
- plezuro sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
Ido
Étymologie
- Mot composé de plezur- et -o « substantif »
Synonymes
Antonymes
Dérivés
Prononciation
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.